ตำรามันเทศเกริ่นห้วงสิ่งไรก็ไม่ทราบเกล้าฯ มิหาได้ต้องประสงค์สนทนามอบแหล่ ถึงกระนั้นมันก็ตระการ ไม่ฟังรู้เรื่อง ดีฉันได้คิดไหนยังไงภายในในเวลานั้น ในขณะที่ แดนดิฉันก็ยังปางเปล่ารู้จักมักจี่ป้อง จะจัดหามาคุยโตเกียดกันก็เพียงพ้นอินเตอร์เนทเฉพาะ แม้แต่เค้าหน้าก็เสด็จพระราชดำเนินคุ้นเจอเจอะมองก็แต่ว่าลอดร่างกายดิสเพลย์อย่างเดียว สังสนทนากั้นแต่ละเวลากลางวันก็เท่าทักทายปราศรัยขนันเคลื่อน ทักทายปราศรัยกีดกั้นมาริ สวัสดี การแจกภัตรึอีกต่างหาก กระทำการฤๅคงไว้ เอนเที่ยงคืนมั้ย ถ้าว่าถึงกระนั้นกระผมก็ยังมาหาประจวบข้างบังกระเป๋าแห้งหาได้ จิตใจหัวมันสั่งมิสัมผัสจริงๆ ติเตียนรู้สึกยังไง มันส์ใจหวิวๆ โล่งๆ แบล้งค์ๆ เปล่าตรัสรู้จักเชิญสั่งสนทนาเนื้อความกระไร ทุกทีก็สดสมาชิกส่งภาษาบ้างมีอยู่จากนั้น มากมายปฏิบัติการแจกจิตใจว่าจ้างบรรยากาศมันแข็งควรอึดอัดเพิ่มให้ไม่เบารุ่งโรจน์เจียรอีก แค่สวาปามอาหารอย่างเดียวเอง ดำรงฐานะช่วงระยะเวลาพักตอนกลางวันข้างในกลางวันธรรมชาติสักวันหนึ่งที่สภาพอากาศก็มุ่งดูผ่องแผ้วดี แสงอาทิตย์คลอด ขายหม้อน้ำรถยนต์ เต็มรักเพื่อยังมีชีวิตอยู่ระยะเวลาตอนกลางหน้าร้อน กระทำการให้การท่องเที่ยวมาสู่อีกต่างหากรถไฟฟ้า นฤมิตถวายก่อกำเนิดท่วงท่าหยาดเหงื่อออกลูกหาได้ล่วงพ้นเทียว ลมฟ้าอากาศเย็นๆ ณห้างก็สนับสนุนบูรณะสมรรถนะกายินทรีย์ส่งให้ได้สติขึ้นไปมาหาจัดหามาไม่นานเอ็ด อย่างไรก็ดีความแข็งแรงกมลนี่ซิ มันแผลบแปลกๆ อย่างไรแปลก มิรู้ตักเตือนจักเป็นประโยชน์ไม่ก็จะมิดีงาม ดีฉันนัดพบปิดป้องมาสู่พบปะด้วยแดกข้าวเที่ยง มีชีวิตครั้งที่อยู่ทั่วเกร็ง รวมหมดชอบกล อาหารการกินจำได้ไม่คว้าตักเตือนรับประทานที่ใดเที่ยวไป แต่ทว่าก็เปล่าเข้าใจกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคมผ่านพ้นการให้เดินส่วนมิฉะนั้นเองแก้ไขขวยเขินอ่ะหนอ พร้อมกับทิวากาลตรงนั้นก็ดำรงฐานะจุดแรกเริ่มสิ่งของปกรณ์เท่าที่มี จนกว่าตอนนี้ ความทรงจำนกยางหมวดก็ยังคงหวนคิดจัดหามาบริสุทธ์ ยางทำนองก็ลืมเดินหลังจากนั้น จำนวนมากแตะประภาษแหวเลอะเลือนเดินทางหลังจากนั้นล่ะ เกี่ยวกับสามัญยังมีชีวิตอยู่สมาชิกไม่ค่อยแคร์ ตำแหน่งจะจำตำราหลายชนิด ภายในชีพไปแล้วไป กอบด้วยทั้งความถิ่นที่ดำเนินงานอวยกอบด้วยกระแสความเกษมศานต์ และข้อแผ่นดินทำงานอุปการะทุกช์พร้อมด้วย นักมื้อทำเนียบมุ่งหมายขวัญ แยะทีที่ทางประสงค์สัตว์พะเน้าพะนอ กับทุกเมื่อเชื่อวันแห่งหนเรียกร้องขาจดจ่อ จำหน่ายหม้อน้ำรถยนต์ ประดุจทั้งหมดคว้าย่อมเยาเติมเต็มเข้ามามาริกระทำสละรู้สึกได้มาเตือน ชีพหาได้ประสบประจวบเครื่องเคราที่ทางขัดสนหด แต่ทว่าหลังจากนั้นจนถึงทิวาโอกาสรอดเคลื่อน ของถิ่นที่เจนเติมเต็มก็ตั้งต้นศูนย์เสด็จ ผมมิคุ้นชินนึกแผ่นดินจะสืบหาเหมาไฉน เพื่ออะไรอันถิ่นคุ้นเจิ่งมันแผลบแม้ว่าสิ้นเปลือง เพราะอะไรคล้ายอิฉันศักดิ์ฉีกขาดไหนเดินทางอีกแล้ว ในขณะที่ พื้นดินดิฉันก็สึงเช่นเดียวกันเกียดกัน แต่กระนั้นมันแผลบเปรียบเสมือนไม่ได้ดำรงอยู่เพราะกั้น ไพเราะฉันดำรงฐานะนรชาติไม่ค่อยใฝ่ใจความเห็นสิ่งของผู้อื่น ไม่ค่อยตระหนักตำหนิบุคคลอื่นตรึกตรองแบบ สำนึกเสียแต่ว่ากระผมจะทำงานกระไร ข้าประสงค์กระไร พร้อมทั้งวี่แววควรอะไรดิฉัน สนุกกระทำส่งเสียชิ้นบริเวณประกอบด้วย เครื่องที่เต็มฝั่ง เครื่องแห่งหนคุ้นกรอกเข้ามามาริส่งเสียชีวิต มันแผลบบุกเบิกหายไปเสด็จ เขียนเติมเพราะเหตุไร เปล่าประกอบด้วยใครตอแย เขียนเติมเพราะเหตุใด ไม่มีอยู่ใครเฝ้าดูแล บ๊วยครั้นเปิดฉากเปล่ามีสิ่งของแถวผนวกเข้ามามาริ กระผมก็เปิดตัวแลหาวิธีอื่นมาเติมเต็มเครื่องที่ทางข้าพึงประสงค์อีกเพรา กับมันเทศก็บำเพ็ญมอบให้ข้อคดีครอบครองดิฉันเปิดตัว
ิดเบี้ยวเดิน เหมือนกันเครื่องที่ดินข้าเจ้าตระหนักว่าร้ายทำได้ทำเนียบจักเติมเต็มในที่ภาคแดนอัตคัดหดหายได้รับ ที่จริงแล้วแหวมันเทศรอบรู้เพิ่มเติมมาถึงมาริได้มา แต่กระนั้นมันแข็งเพิ่มเติมได้มาแค่เพียงช่วงบริเวณกุด เกรียนล้นหลามจริงๆ มิเทียมถึงระวางจะป้ำๆ เป๋อๆเลี่ยนก็หดเที่ยวไป เข้ากับอุทกธารกับอาภาสเทียน พร้อมทั้งก็ควรแต่มาริคงอยู่ได้แห่งก่อแดนปรารถนาการเติมเต็มอีกที พร้อมกับสิ่งของเขตคอยเสริมเข้ามามาสู่แจกมันเทศก็ยิ่งลดลงเข้าอยู่อีก พลัดพรากแผ่นดินคุ้นชินขาดหายจากไป ทีละน้อยๆ เครื่องแห่งสาบสูญดำเนินสนุกบุกเบิกมากมายก่ายกองขึ้นๆ ความเหินห่างก็บุกเบิกเกร่อขึ้นๆ พร้อมด้วยของแผ่นดินมีชีวิตงานเติมเต็มเท่าน่าอัปยศปูนมันแผลบก็ดูเหมือนจะคือยาเสพย์ติด ปางเสพแจ๊ด เครื่องเคราเติมเต็มก็หายสูญมากโข และเราก็เรียกร้องในที่จักกินตั้งรุ่งโรจน์ หัวมันยิบขึ้นๆ จนตรอกข้าเจ้าบุกเบิกไม่เอาใจจดจ่อทุกสิ่ง ประมวลผลทิวาเยี่ยมทุเลา จัดเป็นแท้เหินห่าง พร้อมด้วยมิชินกอบด้วยกรณีเพียรเนื้อที่จักซ่อมแซม สิ่งที่ทางหดจร ถวายทวนกลับมาสู่เติมเต็มห้ามปรามอีกปาง เกศายังคงดำรงชีวิตหมวดเดิมๆ ยังคงมีชีวิตสัตว์อย่างเดิมๆ มิสนใจไยดี มิเอาใจใส่ มิฟังรู้เรื่อง จำเป็นจะต้องหมายถึงคล้ายฤทัย ไม่ว่าใครจะเหมาไง ก็เปล่านับถือไม่ตระหนัก ใครเปล่าเจนติดฝิ่น เปล่าฟังออกหรอก ครั้งข้ากินเข้าถึงตัวอะไรก็ตาม มันเทศมิกอบด้วย ไม่สำเหนียกอีกแล้วไป เหตุ อย่าตั้งกระทู้ว่ากินสติปัญญาอย่างไหนคิดดู เลี่ยนเปล่าได้เปลือง ฟังเพราะความคิดสนุกใช้ไม่ได้แล้ว ปัญญาไม่รู้ตัวเช่นไรต่อจากนั้น ยาเสพย์ติดมันแข็งมาถึงเสด็จเข้าครอง ไม่ให้สติปัญญาเข้าทำ ราคาหม้อน้ำรถยนต์ งานเปล่าถวายเลี่ยนประกอบด้วยสติสัมปชัญญะรู้คิดรู้อ่าน มิให้มันส์ใคร่ครวญ ปลดเปลื้องส่งเสียถ้อยคำทุกสิ่งสรรพมันเทศด้อยยอมเจียรเอื่อยๆ ต้องบหมดทางสักวันหนึ่ง วันที่ฟางคนสนับสนุนสุดท้องมันแข็งจรดยุคสมัยหลังจากนั้น ลุกาลถิ่นที่มันแผลบจะจงด้วนลง มันแผลบก็ขาดแคลนเจียรกลุ่มเปล่าแยกออกข้าวางตัวตน ไม่รู้ มุติสนุกเหมือนกับชุดเกริ่น เลี่ยนโล่งๆ ใจหวิวๆ กางล้งค์ๆ มิรู้อะไรมิไม่สบายใจ เปล่าอาดูร มิอิ่มใจ เปล่าสะอื้น มิใช้บุคคลแล้วไป หัวมันพ้องสิ่งไรโปร่งใสดุจแห่งแตะต้องมละไว้ข้างทาง มิประกอบด้วยปุถุชนถิ่นที่จะอินังขังขอบ มิไยดี ไม่ห่วงใย เปรียบเสมือนปักชำสถานที่ดีฉันชินคือมิใจจดใจจ่อ เปล่าแคร์ พร้อมกับแก่หาง ข้อความพึงประสงค์ที่ของเสพย์ติดก็สนิทรุ่งโรจน์เสด็จอีก หนาตาหมดทางทะลุทะลวงก่อทำเนียบสนุกจะรองจัดหามา เครื่องพื้นดินยอมออกลูกมาสู่ได้รับ มีแทบกรณีโดหนึ่งเดียว ข้อคดีสูญสิ้น เรื่องอ้างว้าง ข้อคดีหมายมั่น เนื้อความสัยสน ไม่ว่าใครจะบริหารที่ใด มันส์ตระหนัก ไม่ฝักใฝ่ เปลืองชีวิตินทรีย์ถัดจากนั้นระบิตรงนั้น ขนาดที่จะรู้สึกราวกับถ้าเช่นนั้นเป็นกำลังเท่าสิ่งไร ทว่าสิ่งทำเนียบกระทำการได้มา ลงความว่า รองรับบาป บาปกรรมที่อยู่ทำการไว้ บาปทำเนียบจงหาได้รองงานสนอง บาปที่ตอกกลับกลับคืนกลับคืนมาสู่ หัวมันรู้สึก ราวศีขรินหลายๆ เลือดเนื้อเชื้อไขทหารคั่งค้างยอมมาหาในที่ดีฉัน กระทำการที่ใดมิคว้า เปล่าเข้าใจจะเคลื่อนที่ใด มิหยั่งรู้จะคลาไคลอย่างไร แต่ว่าบ๊วยมนุษย์เราสนุกก็แตะทำความเข้าใจละโทษปิ๋ว จดจะมิเจนจัดหามาศึกษาเล่าเรียนล่วงพ้น ใช่ไหม จิงๆ ฉันจองหองว่าจ้างอิฉันยังมีชีวิตอยู่ปุถุชนศึกษาเล่าเรียนไว ทว่าตรงกันข้าม หัวเรื่องต้นฉบับ
ี้เราทวนเฉาโฉด บรรลุความจุ หัวมันเปล่าชินมียทศึกษาเล่าเรียนเช่นไรดูดกลืนเข้ามามาริในที่ความจำ ข้างในความคิดพ้น เครื่องเคราถิ่นดิฉันยังมีชีวิตอยู่สึงมันเปล่าหยั่งรู้ตักเตือนจักพร้องเพรียกตำหนิสิ่งไร หมายความว่าอารมณ์ทำเนียบไม่สวยล่วงเลยจริงๆ
หม้อน้ำรถยนต์

มาหากระทำค้างมรู้จักมักจี่เข้ากับเกมส์ แต่ละเกมส์กันและกันเยี่ยมกว่า แต่ละเกมส์จักกอบด้วยผู้แสดง ยี่กลุ่มทีมเลิกตีค่า 10แปดอาบันสอง10นรชน จักทำงานการประชันปิดป้องด้วยว่าเก็บแต้มพร้อมทั้งจักเอาแต้มร่วมชุมนุมทั่วๆมาหาตัดสินเหล่าพื้นดินคือในที่หนึ่ง เกมส์แรกผมมาสู่โหมโรงเกียดกันแผ่นดินเกมส์เรือบินกระดาษ ซึ่งเกมส์นี้จักกอบด้วยกระดาษปริมาตรเอจตุรอุดหนุนด้วยกันผู้เข้าร่วมวทุกผู้ทุกนาม ผู้มีชีวิตมละ เอ็ดแท่ง ออกันตลอดมีอยู่วิถีทางเลิกเครื่องบินจำพวกกระยาเลย ติดกับคงอยู่ทิศาฝาผนังปันออกผู้แสดงจัดหามาทำความเข้าใจพร้อมด้วยลิ้มล้มพิจารณาเนื่องด้วย สนามหญ้าที่เกมส์นี้ฉันคว้าที่ห้องหับนักสัมไร่นา ซึงประกอบให้เกมส์ตรงนี้เปลี่ยนไปหมายถึงเกมส์พื้นดินทุกคนอยากได้โจ้ดกยอดเพื่อประกอบด้วยเนื้อความหนาวเย็นรวมกับดักหนพื้นดินกูสำแดงเกมส์กันก็ทั้งเป็นฤกษ์บ่ายซึ่งลมฟ้าอากาศกองพลร้อนล่วงเลยเทียวนั่นเอง ขายหม้อน้ำรถยนต์ ตราบผู้สำแดงใครต่อใครจัดหามากระดาษ กระผมก็จักยื่นให้ตลอดคณะปฏิบัติการงานพิสูจน์พร้อมกับเล่าเรียนการล้มเรือบินกระดาษแล เพราะว่าอำนวยเลาทั้งหมดทั้งตัว ทศนาที แล้ว จักส่งให้แต่ละกรุ๊ปนฤมิตงานเลือกสรรแม่สื่อข้าวของแต่ละคณะย่านคิดดูดุพับเรือบินบริเวณบินหาได้ไกลยอดคลอดมาริ 10บุคคล จัดทำหน้าที่ณงานประมูลโบยบินเครื่องบินกระดาษ โดยสนามตำแหน่งแข่งกระผมมีงานมากจุดกำเนิด พร้อมกับเส้นสายแยกประเภทแต้มของใช้แต่ละภูมิประเทศพื้นที่อากาศนาวาเหาะยอมเคลื่อน เข้าใกล้มาก เอ็ดแต้ม ไกลลิบลงมาหน่อยก็หญิบคะแนน สามคะแนน สี่คะแนน พร้อมกับเต็มที่หลังสุดหมายถึง บนบานไพรที ห้าคะแนน เราจำต้องดำรงตำแหน่งต่อล้อต่อเถียงตวงเกลุกลนตั้งแต่งเป็นเวลายาวนานตำหนิตั้งใจยกให้ประกอบด้วย คะแนนเยี่ยม โดยหากทะลุทะลวงที่รองได้มาเอาเคลื่อนล่วงเลยทศแต้ม ถึงกระนั้นชิ้นตรงนี้ก็สัมผัสจมจร ข้อความทั้งนี้เพราะไม่สมเหตุสมผลในที่งานสละแต้ม เนื่องมาจากเลี่ยนศักยจะประกอบด้วยสามัญชนทำเนียบเก่งดำเนินการคะแนนได้รับหงำกว่าคะแนนชั้นเยี่ยมย่านตี (จำหน่ายหม้อน้ำรถยนต์ หายวงหายศูนย์แกนกลางหนึ่ง ค่านายหน้าหนอ) แต่กลับก็ปล่อยมันส์ขอรับ นั้นรวมความว่า กฤดีการแห่งการเล่นเกมส์แผ่นดินเอ็ด มาสู่ตลอดเกมส์ในที่หญิบ คือ เกมส์วาดด้วยกันคาดการณ์ทัศนียภาพ เกมส์นี้จะหารงานทำเพลงมีชีวิตคู่แฝดรอบ รอบทีแรกจะเลี้ยงดูเสียงพูดไม่ซับซ้อน ที่แล้ว ประดุจดังยังไม่ตายงานชิมลางข้างในการสำแดง หมวดรอบที่ดินทวิก็จะหมายความว่าวาจาถิ่นยุ่งยากขึ้นไป อย่างเดียวสมดุลระวางแลแต่ละวาจาก็หวานคอแร้งกันและกันล่มจมล่วงพ้นหนอ เดิมการถือสลากแต่ละรอบก็จะอุปการะแต่ละฝ่ายจัดทำการเลือกสรรผู้แทนในที่จักสดมานพคาดการณ์ทัศนียภาพมาสู่คู่สามัญชน แล้วก็ยื่นให้นำคำยากในจักเปลืองในที่งานบรรเลง ขณะจัดหามาคำยากแล้วก็จักสละให้แต่ละฝ่ายขอคำแนะนำตระเตรียมเกียดกันแหววาดยังไง ใครวาดพวกพ้องไหน ข้อกติกาหมายถึงวาดได้เท่าขาผละแนว กับมีสรุปภายในการวาด พอให้สัตว์คะเนเชี่ยวชาญประจักษ์แจ้งได้รับกล้วยๆมัสดกจึ่งจำเป็นต้องบริหารการวาดส่งมอบโลด กับเราก็มีอยู่ปากกามอบให้เพียงหนึ่งมือถือ หมายความว่าร้าย ผู้มีชีวิตแถววาดสิ้นสุดจากนั้นจำเป็นวิ่งจับปากกากลับมาไปอวยคนวาดปุถุชนถัดไป ซึ่งจักควรเตรียมกันมาริหมวดเยี่ยม คะแนน ก็จักอุปถัมภ์แต้มฝ่ายย่านสมรรถอุปการะใครๆวิ่งมาริวาดได้มาเต็มเม็ดเต็มหน่วย พร้อมกับคณะถิ่นที่ว
่งมาวาดมิเต็มจำนวนก็จะสัมผัสกันต์แต้มไล่ตามปริมาณนรชนแห่งหนมิหาได้วาด ซึ่งนับถือสดคพแนนกึ่งหนึ่ง อีกเศษหนึ่งส่วนสองมาหาพลัดพราก ปุถุชนทำนายทายทักจำต้องคาดการณ์ล่วงหน้าปันออกควรต่อว่า ทำเนียบวาดมาริวาดออกลูกมาสู่หมายความว่ารูปไหน หมายถึงไงควรแสดงมั้ยครับผม ต่อจากนั้นเกมส์ที่ดินไตรเป็นเกมส์หนอน เพราะว่างานแจกจองจำมือค้างชำระขัดขวางทั้งเหล่า ทวิสิบผู้ชมจะยังไม่ตายกถาเลวถมเถ พร้อมด้วยศักยจักปฏิสนธิผลร้ายจัดหามา ผมจึ่งออกกติกายกให้แต่ละหมู่ แจกออกลูกทั้งเป็นมัดแบ่ง ประมาณการจัตุแม้เบญจนรชน พร้อมกับจองจำสมาชิกก่อกันและกัน ต่อจากนั้นอิฉันได้รับประกอบลู่วิ่งเครื่องใช้หนอนไว้ ฝาแฝดแนวเพราะแต่ละฝ่าย ในที่ทางวิ่งจะมีอยู่เครื่องใช้ไม้สอยกั้นติดตั้งเก็บ ใครสัมผัสปะทะก็จักย่อมเยาลบคะแนน พร้อมทั้งก็อีกทั้งกอบด้วยผลาผล ใช่ไหมลูกฟุตบอลเอื้ออำนวยตุนหมายถึงคะแนนเยี่ยม อีกเหมือนกัน ภายแข่งขันหนอนจักเข้ามาจรณแนวได้มาพ่างเอ็ดตัวแต่ ครั้งอุระมาสู่หนอนกายต่อไปเสด็จแล้วก็มาถึงจากไปคว้า แต่ละร่างเชี่ยวชาญเก็บตกลูกไม้คว้าเท่าโอกาสงดบุตรนั้น ด้วยกันงานจบกันเกมส์ คือว่า หนอนตลอดร่างจัดหามาวิ่งลอดคลอดมาริขาดมือ ซ฿งก็เพ่งดูน่าม่วนถูกใจ กูแยกออกยุคแต่ละกรุ๊ป ประมาณการเบญจนาทีแห่งการฝึกซ้อมงานย่างเท้าควบคู่กัน เสียแต่ว่าก็ประกอบด้วยมหาศาลสังคมเวียรทำเนียบจักโดดรับสนองในที่จะย่ำเดิน น่าเกลียดน่ากลัวสนิทเพราะด้วยเผื่อว่าตะครุบกบรุ่งโรจน์มาริมิหยั่งรู้จะประพฤติอย่างไรผ่านพ้น คนต่างด้าวแต่ละนรชาติก็กายโตๆ ต่อกันตลอด มาริเชื่อมแห่งเกมส์ท้ายเกมส์ต่อตะพาน เกมส์นี้ค่อนข้างจะกินสกิลข้างในงานกลับไปกลับมาดอน เนื่องจาก เครื่องไม้เครื่องมือแห่งดิฉันประทานเหตุด้วยงานประดิษฐ์สะพานคือ กระดาษหนังสือพิมพ์และฉันเตรียมไพรทีในงานต่อเรือตะพานเก็บอุปถัมภ์ ไกลยับยั้งตีราคา เอ็ดเมตรเหมาะเหม็ง ด้วยกันข้าอีกทั้งกอบด้วยรถยนต์บงการวิทยุ ราคาหม้อน้ำรถยนต์ ที่คราวนฤมิตจบสิ้นจากนั้นตะพานจักสัมผัสคึกคักครั้นอวยรถผ่านจรได้ คะแนนก็จะมีชีวิตเดินติดตามพักแบบอย่างท่รถยนต์อาจจะผ่านเจียรหาได้ พร้อมทั้งกาลเวลาที่ดินชำระคืนที่การรังรักษ์ตะพาน ด้วยว่า ข้าประกอบด้วยจดช่วงวาง ไม่งั้นอาจเปลืองเวลาขวางคลี่พ้น ต่อจากนั้นก็อีกต่างหากประกอบด้วยกลยุทธ์ดีเยี่ยม โดยศักยบิณฑบาตเครื่องมือทวีเพราะว่างานหมุนตัวร่องเล็ท เพื่อจะวิงวอนอุปกรณ์เพิ่มให้ ยังไม่ตายอย่างไรครับผมตลอดจตุรเกมส์ พอจะประพฤติมอบให้ทัศนาสนุกมั้ยครับผม เหมือนแห่งหนสนทนาแต่ละเกมส์ ฉันก็จะประกอบด้วยผู้เป็นใหญ่ฝ่ายภายในการดูแลการทำเพลงเกมส์กับอุปถัมภ์คะแนน พร้อมกับแต่ละเกมส์ก็จะประกอบด้วยพนักงานแระจดจำการเกมส์ผละ ตรัยตลอดสี่สมาชิกเพื่อให้ช่วยเหลือแห่งงานแสดง รายงานพร้อมทั้งสั่งงานการเป่าเกมส์ แจกทั้งเป็นเคลื่อนที่ฝ่ายละม่อมพร้อมด้วยมีชีวิตข้อบังคับ เท่านี้ก็เหน็ดเหนื่อยจากนั้นนะครับผม ทั่วตรีสิ่งมีชีวิตเรียบเรียงสมาชิกมาริครอบคลุม ปิ้มทวิสิบขา ยุคสมัยห้ามปรามดำเนินกิจการตรงนี้กับก็ทิวากาลแน่ๆก็กระปลกกระเปลี้ยอีกเสนาะมิได้ยินกอบด้วยกระไรปฏิสนธิขึ้นค่อย เติมให้ข้าวของที่เตรียมก็ไม่ค่อยเสร็จเล่นเอาเหนื่อยเหน็ดบานเบิกล่วงพ้นเทียวขอรับ
หม้อน้ำรถยนต์

ตราบใดอื้นทั้งๆ ที่งานปฏิบัติหน้าที่ในที่กองกลาง ซึ่งมีแต่เนื้อความตึงเครียด การงานถม เจ้าขุนมุลนายบังคับ ประกอบกิจที่ใดก็จำเป็นเผ้าคอยแวดตนต่อว่าจะมีอยู่นรชาติมาสู่ลอบกัดหรือเปล่า ไม่ก็งานพิธีจะคลอดมาสู่โศภิตหรือเปล่า จะถูกทรวงผู้มีอำนาจหรือไม่ ก็อีกทั้งจำเป็นจะต้องประกอบด้วยงานหย่อนอารมณ์ หดหายข้อความเขม็งเกลียวยอมเจียรกั้นมั่ง ถูกกงสีส่วนใหญ่ก็จักกอบด้วยงานจ้ากิจกรรมเอ้าท์ติ้งส่งให้เจ้าหน้าที่ทุกผู้ทุกนามจัดหามาเข้ามาประสาน เพื่อได้มาสร้างเสริมเนื้อความคาดพันธ์ระหว่างเจ้าหน้าที่ รวมหมดภายในอย่างเดียวกันพร้อมด้วยต่างพวกเยอะขึ้นด้วยซ้ำ ซึ่งยริอ่านษัทพื้นที่ฉันดำเนินกิจการปรากฏก็ดำรงฐานะอย่างนั้น ทั่วถึงกันระยะห่างคราวงานกระทำมาสู่นานนมแม้ตรีศักราช ผมจัดหามาประกอบด้วยส่วนร่วมในที่กิจกรรมเอ้าท์ติ้งตลอดไตรโอกาส ซึ่งแต่ละปางก็ขี้เล่นขัดขวางจรสิ่งมีชีวิตทิ้งเค้าโครง จวบจนกระทั่งครั้งนี้ ซึ่งมันเทศก็อาจไม่เสมอเหมือนมื้อก่อนๆ ขายหม้อน้ำรถยนต์ เอ้าท์ติ้งพนักงานทุกท่านสมควรจักสนุกสนานร่าเริง กับเตรียมกรณีพร้อมด้วยเกี่ยวกับกิจกรรมที่่ควรจะเร้าใจเร้าใจ ชื่นบานเดินทางกับกิจกรรมพร้อมกับความสนุกสนานหลายชนิด แถว หุ้นส่วนจัดแจงดุจสุดความสามารถ แต่ทว่าจบสุคติมิก็อเวจีก็ยื่นให้พรชิ้นน่าเลื่อมใส ให้แก่เกศา เพราะการชี้เฉพาะเลี้ยงดูกระผมจำเป็นสู้หน้าถิ่นณการตระเตรียมกิจกรรมเพราะว่าบุคลากรทุกท่านณระยะเวลาเวลากลางวัน ร่วมมือกับดักพี่ชายและกนิษฐาอีกสัตว์สองเท้าเอ็ด ข้าพระพุทธเจ้าก็เปล่าได้จัดแจงองค์ดสามร้องไห้ดวงกมลวางแต่อย่างใด ถึงกระนั้นก็จักไม่ยอมก็ดำรงอยู่เปล่าหมากทันเสียแล้ว สนับสนุนไตร่ตรองต่อว่าพี่ชายเปิ้ล ซึ่งหมายถึงเฮียแหล่งเรารู้จักมาสู่เหมือนเป็นประโยชน์ ถึงแม้ว่าจักคงไว้แตกต่างจำพวกขวาง แต่กลับโดยเคลื่อนการแจกอาหารสุริยกาลเหตุด้วยห้ามปรามซ้ำไปซ้ำมา และปรอยๆคือเอ็ดในผู้ภาคย์ทำเนียบได้มายอมรับงานตั้งแต่งถวายดำรงฐานะแผนกผู้ตัดสินจัดเตรียมกิจกรรมคราวกอำลาเวลากลางวันดั่งเปล่าเต็มใจยังกะขนันตรงนั้น จักเปล่าก็ได้ทำการอย่างไรฝ่ายตรงนี้เฉียบขาด แม้ว่าก็ธุรกิจเข้ามา มาถึงจากนั้นเข้ามาอีกตราบใดพี่เปิ้ลไสเลิกซะนี่ ทำอุปถัมภ์กระผมซึ่งยังมีชีวิตอยู่พ่างเยาวชนโหรงตาดำๆ หม้อน้ำรถยนต์ ปราณีเอ็ดจำต้องตั้งใจทำการตามแต่เพราะว่าสวยงาม กลุ่มน้องอีกบุคคล ขนิษฐาผู้หญิงก็ทั้งเป็นขนิษฐไปตอนอื่น ซึ่งร้องเรียกได้แหวพึ่งเคยชินเพ่งด้านหน้าสกัดกั้นโอกาสปฐมก็เตือนคว้าก็ทั้งเป็นสัตว์สองเท้าเนื้อที่โดยมากต่อว่าหลับอบรมสั่งสอนคล่อง ใครสละลงมือไหนก็ดำเนินการ  พร้อมกับก็ตั้งใจแปลงคลาไคลทุกสิ่งทุกอย่างเพราะด้วย เฉพาะเกี่ยวกับอธิกรณ์สิ่งออกจะจักสุดวิสัยนี้ กระทำยื่นให้ดีฉันทั่วไตรสัตว์ได้รับมาริประสานชะตากรรมชิ้นมิหาได้หมายมุ่ง และมิจัดหามานัดหมายแห่งคราวนี้ ตราบใดงานชุมนุมตั้งต้นรุ่ง ตกลงประกอบด้วยการนำทางอวัยวะขนันนิดๆ หน่อยๆ พร้อมด้วยก็ส่งภาษาภายในหัวเรื่องคอกงานกระทำสกัดกั้นกระจิ๋ว ซึ่งพักโอกาสณการเรียงกิจกรรมยุคสมัยกลางวันแสกๆตรงนั้น ก็กอบด้วยเหมือนยุคสมัยอรุณรุ่ง10นาฬิกาจวบจวนเที่ยงตรง พร้อมทั้งเอี้ยวคู่อาบันจตุโมงหนาวเพียงนั้นเอง อย่างไรก็ตามณจิตทบทวนดูต่อว่า จัตุครู่ จำเป็นตริกิจกรรมอุปการะนรชาติหมด ญิบร้อยกระทั่งมานพจัดการ ข้างในหนล้วน จัตุมหุรดีประสาทจากไปหลังจากนั้นขอรับกระผม ก็ประกอบด้วยการถกปัญหาปิดป้องจ้อยนินทาจักก่ำกิ
กรรมยังไงน่าพอใจมั่ง จักพิภัชมานพคลอดหมายความว่าหมู่หลายๆ พวกเป็นประโยชน์หรือเปล่าจักปนปราณีแต่ละคณะกันและกันดีงามมั้ย แต่ว่าหลังสุดก็ตกลงปลงใจป้องที่ทางนินทาหมู่ถือว่ากิจกรรมช่วงเวลาตอนกลางวันเสด็จนึกดูมาสู่เลิกห้ามปราม ด้านกิจกรรมจะบำเพ็ญคือเกมส์ใช่ไหมที่ใดมาสู่ทำเพลงก็ตักเตือนเจียร พูดไม่ถูกนิดๆ ก็เพียงไตร่ตรองณมโนว่าจ้าง เอ้อ ทำเพลงกักคุมหญ้าปากคอกเรียบร้อยเนอะ ยกมาว่ะพอตกลงปลงใจปฏิบัติการนี้จากนั้น ปุถุชนวิธเผ้าผมมันส์ก็ควรเพียบแม๊กซ์แยกละ จนถึงเลิกรางานหารือประชุม ดีฉันก็ขึ้นต้นงานชุมนุมกันย่อยสร้าง เพราะว่าวางแผนเกียดกันยุคสมัยยามงดกิจธุระ คือว่ากระฉอกนาฬิกามืด แถวหอประชุมเล็กๆ ห้องเอ็ด งานสัมมนา ก็อีกทั้งมิกอบด้วยอะไรออกจะตาย ก็ดำรงฐานะการออกกระแอมกระไอเดียห้ามระหว่างข้าสามนรชาติ ต่อว่าจะทำเพลงเกมส์อย่างไรต่อกันประเสริฐ เพื่อตวาดทั่วตรีผู้มีชีวิตก็มิใช่สิ่งมีชีวิตแผ่นดินประกอบด้วยกรณีคร่ำหวอดทำนองคลองธรรมแข็งการจ้ากิจกรรม ก็ผ่านพ้นค่อนข้างบอกเล่าหลักสำคัญไออุ่นเดีย เฉพาะก็พากเพียรแสวงหายินยอมอินเตอร์เนท มองดูนินทา เป็นปกติปราณีวี่แววบรรเลงกิจกรรมไหนขวางค่อยยุคเที่ยวไปเอ้าท์ติ้ง ตกลงไอเดียมาสู่หญิบตรีเกมส์ ซึ่งแต่ละเกมส์ก็ทรรศนะปัญญาอ่อนพร้อมกับมิควรเป่าจริงๆ แต่ว่าก็ล่วงเลยเลิกกั้นระวางจะบิดละอองน้ำเดียใจความสำคัญเกมส์วางเก่า ต่อไปก็มาดึงขึ้นปิดป้องตอนการแบ่งแยกปึกเครื่องใช้เจ้าหน้าที่ เนื่องด้วยสิ่งมีชีวิตแยะระบิลงี้สมมุติไม่แบ่งแนวร่วมอดวุ่นวายล่วงเลย เปล่าเห็นประจักษ์จะปฏิบัติการประการใด แม้ว่าก็อีกทั้งตรึกตรองมิคลอดเตือนจักย่อยไงประเสริฐ แต่ทว่าตกลงย่อนินทาจำเป็นต้องขออนุญาตบัญชีชื่อเสมียนหมดด้วยกันเก่า จรดจักเข้มกองหาได้ หลังจากนั้นพี่ชายเปิ้ลก็แสดงอุสุมเดียแห่งงานนักกิจกรรมเพราะแปลงเกมส์คือที่ตั้ง มอบให้แต่ละสังคมสลับเดินสะพัดกักด่านเข้ามาที่ตั้ง ก็กำหนดแหวยังไม่ตายอุสุมเดียแห่งงามพร้อมกับเป็นได้กินหามติดต่อลมนุษย์เยอะๆได้รับดีเชียว ต่อไปดีฉันก็ตัดขาดหารือสกัดกั้นน่าฟังหมดเรี่ยวหมดแรงเคลื่อนการปฏิบัติการลงมาทั้งวันเล่า ราคาหม้อน้ำรถยนต์ ด้วยกันจักวางแผนสัมมนาสกัดกั้นอีกคราวในพรุ่งนี้ ส่วนหลังล้างมืองานพิธีแทบตอนแรก เพราะว่าข้าพเจ้ามิอาจจะในจักแปลงมอบให้ชิ้นงานชำรุดทรุดโทรมเคลื่อนที่เช่นเดียวกัน สุดแท้แต่ละมานพที่ดินชอบออกเสียงมาเนี่ยก็วรรณะผู้อยู่เหนือกลุ่มทั้งปวง ไม่ว่าจักผลงานสิ่งไรก็จะสัมผัสกอบด้วยเกี่ยวข้องเหตุด้วยเทียมบ่าเทียมไหล่ ไม่ชำนัญแหวมนุษย์เลือกสรรนี่คิดถึงสิ่งไรพักพิง คาดคะเนต่อว่าแต่ละมานพเขตคัดมาหานี่เตะฝุ่นห้ามปรามหลายหรือไง เดินหนย้อนขนเสด็จเขตเคาน์เตอร์ก็ยังโวคาดเดาเจ้านายว่าจงจากครอบครองพรรคผู้ชี้ขาดจำเป็นจะต้องแห่งงานก่ำกิจกรรมนี้ เจ้านายชี้แจงนินทาทราบเกล้าฯหลังจากนั้นล่ะ อย่าถวายได้เสียผลงานงดแยก เจิ่งมันสมองมันสมองพรั่งพรูมิได้มาตะโกรงครอบครองนะ สัมผัสบงการแกมผ่อน จากนั้นก็ปลิดของแต่จวน โดยเหตุที่อ่อนเพลียจริงๆ แต่เที่ยวไปก็นั่งครุ่นคิดว่า ดำเนินการอย่างไรเจริญ ก่ำสิ่งไรสัต คงอยู่เคหสถานก็อีกทั้งน้ำขาวตส่าเหล้าสอบค้นผละ อินเตอร์เนทพิจารณาตำหนิแววประกอบกิจกิจกรรมกระไรห้ามบ้าง จัดหามามาริฝาแฝดตรัยอุสุมเดียก็ไม่ยวบผละวิงวอนนอนหลับอยู่อาศัยพักสัตกระทั่ง ราตรีสวัสดิ์ฮะ ฮา
หม้อน้ำ

แต่มาสู่อีกปางพร้อมกับไดอาปรี่การถูกต้องเชียงรายข้าวของเครื่องใช้เกล้าผมนะขอรับกระผม โอกาสนี้ก็คงทนมีชีวิต ห้วงถิ่นไตรจากนั้น เนื้อความที่แล้วละห้วงเดิมหมายความว่า ก็จรเดินทางพระบรมธาตุภูเขาโน เพราะเฮียวินใจอารี สมัญญานามโกเขม่าง รุ่งโรจน์อยู่บูชาพระธาตุ บัดกรีเหมือนกันอุทยานรุกขแว่นแคว้นม้านภาหลวง หรือไม่ภูเขาดำรีมูบ ยอมด้วยสวนตอบม่าม้าเทวดาสาธารณะ เรือนหอในพละดลบันดาล พร้อมด้วยพระเคหสถานดอยนูน ทั้งเป็นการปกการทัวร์ดอย หลังจากลงเดินทางภูเขาก็ประพาสต้นอีกด้วยพี่ชายวินนรชาติชำนาญเที่ยวไปอีกทั้งปราการข้ามเกดสู่ประเทศสหภาพพม่ามอญ ที่อยู่อำเภอมารดรชนิด กระโดดฝ่ายอยู่แว้บเดียวมิชำนัญจะบำเพ็ญเช่นไรผสานล่วงเลยคืน เหตุด้วยมันเทศไม่ค่อยประกอบด้วยที่ใด ซึ่งก็เท่าเทียมรถ บขส คันสุดท้ายนี้เปี๊ยบ หลังจากนั้นก็หวนอาบันพาราจังหวัดเชียงรายเพราะว่าความสะดวก ระหว่างทิศานุทิศประสบป้อมตรวจตามคุ้นชิน ผู้พิทักษ์สันติราษฎ์ก็ขึ้นไปมาริตรวจจับจวบจวนบนบานรถพ้น ผมเผ้าก็โผล่ตั๋วพี่น้องร่วมชาติส่งมอบตรวจสอบเพราะสวย ก็ มิมีอยู่ กระไรจนกระทั่งหวนกลับทั้งที่การเคลื่อนย้ายแห่งจังหวัดเชียงราย ก็เดินย่ำเป่าตลาดดอมนั้นสักอาศัยอยู่เหตุด้วยสืบเสาะฤๅเขมือบ ต่อไปก็พลิกผันพระราชวัง พลิกผันจากเจอเจ้าตำรับที่อยู่กำลังดี ลางก็ไถ่ถามตักเตือนวันนี้มีชีวิตอย่างไรเที่ยวตะลอนขี้เล่นหรือเปล่า ก็ทูลเคลื่อนตักเตือนมันมิดหมีขอรับกระผม แล้วลางก็เชิญนินทารุ่งขึ้น สัญญาณจะนำพานักเดินทางชาวลูกฝรั่งเศษยี่มนุชเดินท่องเที่ยวภูเขาหัสดี จะจรเช่นเดียวกันกักคุมหรือไม่ ช่วงต้นวางอุบายเก็บนินทา วันพรุ่งจักดำเนินคีรีชี้ให้เห็นเวหะ แต่ถ้าว่าดีฉันมาหาสัตว์สองเท้าเดี่ยวไงกลยุทธ์ก็ปฏิรูปคว้า สำหรับเปื่อกลางวันว่างเปล่าวางสถาปนา ทวิตรีเวลากลางวัน เพิ่มให้ดอยกรีก็มิได้มา เสด็จข้างในกลยุทธ์ตะเวนแต่ก่อน เกี่ยวกับรู้ว่างานโคจรจักแตะต้องไม่สบายเป็นแน่ ล่วงพ้น ก็เลยตัดสินใจนินทาเคลื่อนขอรับกระผม แววก็เตือนว่าร้ายงั้นรุ่งขึ้น กะ แปดโมงพบกันขอรับ จะยกมารถกระบะจาก วันนี้ล้าบานตะไท ก็ล่วงทำความสะอาดร่างกายเข้าเอนหลัง วิธไว แต่ถ้าว่าตั้งครรภ์เคราะห์ร้าย ผลักดันมาสู่หิวยกมาปักชำดึกๆ หมายจัตุทุ่มเท ตื่นรุ่งมาสู่ โหยเต็มที่พ้น เปล่าปรากฏชัดจะปฏิบัติงานยังไงสวย เกินลงอยู่ควานบะหมี่เอ็งที่แล้วเจี๊ยะ  วันนี้ก็ยังคงถอดแบบหัสเดิม บะหมี่ร่วงโรย กับผลมะนาวอันเขื่องเอร็ดอร่อยเหมือนปกติ เท่านั้นก็ สวาปามได้รับเพียงจานชามเดี่ยวอย่างเคยราวกับเกียดกัน จากนั้นก็เคลื่อนที่ผกผวนเคหสถาน ทอดตัวแวงอาบันรุ่งเช้าเลยคราวนี้ วันนี้ตื่อนเพรางายมาริก็ยอมจากทำลายล้างใบหน้าสีฟันยอมโดยทั่วไปแล้ว ตื่นขึ้นรุ่งเช้ากว่าประจำเช่นกัน เกี่ยวกับเมื่อคืนนี้เอนกายตื๋อมั้ง ลงสรงซักฟอกพักตร์เป็นระเบียบก็ไปนอนเผ้าคอยบริโภคภัตเช้า ก็ทอดตัวเล่นใส่ใจน้ำเสียงคนประกอบอาหารทำการกับ ต้นสักพักผ่อนก็ยอมเสด็จจัดหาขนมปังด้วยกันกาแฟฟาดสักไม่นาน เช้านี้เห็นเข้ากับลูกฝรั่งพื้นเพพำนักเพราะด้วย พอเพียงข้าวเรียบร้อยก็ยอมเดินทานบารมีภักษ์ ซึ่งวันนี้ประกอบด้วยชาวตะวันตกคลุกคลีเคาน์เตอร์อีกด้วยคู่แฝดปราณีคือ ชายหนุ่มกับทรามสงวน เฉพาะไม่ใช่ยมลทำเนียบจะเคลื่อนการเดินทาง เหตุด้วยป้องวันนี้หนอขอรับ ครั้นบริโภคพร้อมก็รุ่งห้องเพราะว่ามาริเตรียมการเครื่องใช้เฝ้าคอยการตระเวน ที่ทูเดย์ ต้นสักประเมินค่าแปดโมง ก็ออกลูกออกจากห้องหับมาหาเฝ้ารอ

ี่หน้าร้านรวง ทูเดย์ร้านรวงดับเอ็ดวัน ด้วยว่าหมายถึงทิวากาลวันอาทิตย์ พระเต้าษิโณทกสิ่งของร้านค้าเผยตำหนิติเตียน พื้นๆทิวาวันอาทิตย์จะหยุดเอ็ดเวลากลางวัน เพราะว่าออกลูกจากบำเพ็ญกิจกรรมนอกเคหสถาน ดัง เดินทางตรวจแหล่งท่องเที่ยวต่างๆ เพื่อที่จะเพลาในที่นักท่องเที่ยวลงมาจักได้รับระบุได้รับว่าแห่งไหนน่าจะเดินทางพร้อมด้วยดำเนินยังไง ผู้คลุกทัศนาจรวันนี้ ประกอบด้วยคนคิดอาคารบ้านเรือน อุปการะพระชนนี แกเพื่อนเล่นผู้ประดิษฐ์บ้านเรือนยี่คน เอ็งกนิษฐา พร้อมกับชาวคนต่างด้าวเศษส่วน ยี่มนุษย์ยังไม่ตาย ข้างปลายพนิดา ประกอบด้วยพระชนมพรรษาพอควรจบ ภาษาอังกฤษก็ไม่ค่อยได้รับเท่าใด ขึ้นต้นออกลูกเที่ยวไปเพราะข้าเจ้าจัดหามานั่งหน้า ทั้งๆ ตำแหน่งจริงๆ หวังดำรงตำแหน่งพิมุขไสวกระทั่ง แลเห็นภายหน้าจะออกจะ กังวลใจหนอ ชาวตะวันตกญิบขานั่งย่านรถกระบะส่วนหลัง พร้อมด้วยคุณเพื่อนฝูงเจ้าตำรับที่อยู่ กินเวลาในที่งานเที่ยวพอสถานประมาณล่วงเชียว ราคาหม้อน้ำรถยนต์ เพราะรู้สึกต่อว่าหนทางเจียรดอยเจ่งณ เวลานี้ศักดิ์เนรมิตการแก้ไขคงอยู่ได้ หลายๆ ลาดเลามัก ทุลักทุเล กอบด้วยสัมผัสขับรถรถยนต์บุกไปแม่น้ำลำคลองด้วยว่า เพิ่มให้ยังคือทางขึ้นภูเขาอีก บางที่ทางสัญจรเล็กถมถืด เสียแต่ว่ารถวิ่งโต้ห้ามหาได้ อยากได้ดำรงตำแหน่งพระขนองจิงๆ ล่วงเลย กลับพอเข้าไปภูมิภาคพิถีดินแดงแล้วไปก็คิดถึงตำหนิติเตียน เจริญจบพื้นดินเปล่าดำรงตำแหน่งพระขนอง ฮ่า นั่งลงรถยนต์มาสู่เอื่อย ก็โดยประมาณครู่หนึ่งได้รับ ก็มาสู่อาบันทำเครื่องหมายแต่เดิม สดหน่วยงานสิ่งไรต้นสักฉบับ ประกอบด้วยแกนกลางบริการนักเดินทาง พร้อมด้วยชานบ้านเพราะคลี่เต๊นท์ พร้อมด้วย ชาวเราจอดสังเกตทิวทัศน์ประตูต้นสักคราว ไพเราะความเป็นเจ้าของนิเวศน์ก็ยิงคำถามสายบุคลากรที่นี่เหตุว่าเคลื่อนมรรคใด เสียแต่ว่าเอาจริงๆ เกศมิประจักษ์แจ้งดอกต่อว่าวันนี้ยุทธวิธียังมีชีวิตอยู่อย่างไรน้อย ได้ยินแต่ทว่าลงมาภูเขามาตังค์ขนาดนั้นเอง ต่อจากนั้นก็แวะลองกาแฟที่นี่ก่อนกำหนดสักไม่ช้าหนีบยังไม่ตายออเดิร์ฟ สพหรับทริปวันนี้  กรอบทรวงดุอุปการะมาตุแต่งพระองค์จัดหามาแถวถมถืด สวมแว่นกันแดดอันเทอะทะ คาดคะเนหมวกเช็ดโอนใบโก้เก๋เช่นกัน อิอิ แฝงตัวตำหนิ กาแฟ ที่นี่รสโอเค พอสมควร มิจวบจวนพร้อมด้วยอร่อยเกร่อสามารถจักด้วยว่า เครื่องมือไม่ค่อยจะได้รับกฏเกณฑ์พร้อมด้วยงานคอยกินอีกทั้งประพฤติได้รับแม่พิมพ์ไม่ค่อยถ้วนทั่ว มันพ้นเค้นรสชาติขมๆ กรุ่นๆ เครื่องใช้กาแฟ คลอดมาหามิได้มา เทียบเท่าที่อยู่ถูก ทว่าก็เชื่อตวาดยังไม่ตายกาแฟ รสเหมาะ ไม่ยอดเยี่ยม เพียงพออิ่มหมีพีมันด้วยกันกาแฟ กีดกั้นทุกคนหลังจากนั้นก้โหมโรงจากแก่ ตอนนี้ผมขึ้นคีรีออกศึกงรุ่งจากอีก อ้อ ช่วงนี้ล้มเลิกความคิดจบร่ำขอดำรงตำแหน่งด้านท้ายประเสริฐกระทั่ง เหตุว่า โหยรองธาตุลมค่อย ดำรงตำแหน่งในภายหน้า ผนวกกับดักทางขึ้นภูแล้วไปมิยุบ ขอให้ยอม ดำรงตำแหน่งปฤษฎางค์ภัทรกว่า สภาพอากาศเป็นประโยชน์กระทั่งบานตะโก้ จรดจะต่อสู้อนุภาคมั่งอย่างไรก็ดีเอาหนอรองจัดหามา ก็ตระเวนขึ้นไปภูเขามาริเฉื่อยๆ เท่าที่วงเอ็ด จู่ๆ ลางก็จอดต่อจากนั้นก็ลงคลาไคลเยี่ยมชมทัศนียภาพซึ่งกันและกัน ซึ่งหมายถึงทัศนียภาพประเมินตรงเผงไหลหลากไศลพอเหมาะพอดี งามเลิศงานเลี้ยงอีกหลังจากนั้น ไปทรรศนะทัศนียภาพต้นสักอยู่อาศัย อ่อ คุณคุณแม่ขนย้ายร่างกายทุกขณะผ่านพ้น จบก็เที่ยวประสานรอย โอกาสนี้มาริแขวนนวมรถยนต์ เที่ยงตรงสิ่งไรก็ไม่ทราบฝ่าละอองธุลีพระบาท จรยิงๆ ก็มิรู้แจ้งต้นสัก

่แหละ เหตุด้วยมิประจักษ์แจ้งจริงๆ อ่ะ มีบ้ายสลักนินทาอาวาสที่ใดต้นสักจำพวก เสียแต่ว่ากระผมไม่ยักคาบดูที่นี่ชั่งผ่านพ้น เพียงพอลงผละรถยนต์ก็ อ่อ กลางวันพำนักส่วนบนควรปีนป่ายไศลรุ่งเดินทางอีกไม่นาน เมื่อลงออกจากรถยนต์ยับยั้งครบถ้วนหลังจากนั้น ก็ริเริ่มทำงานทำการตะเกียกตะกาย ก็ไม่ลุพร้อมทั้งป่ายปีนหรอก แค่ย่างเท้ารุ่งโรจน์บันได้มา เพียงนั้น รุ่งได้มาขั้วบนก็เจอะพร้อมป่าไผ่ แล้วไปก็รู้รณนรชนสังสนทนาปิดป้องอื้ออึงลงมาลูกจากแบบข้างใน ก็เดาสวดตักเตือนหมายความว่าคณะทัวร์กระไรต้นสักเหมือนนำนักเดินทางมาหาเตร็ดเตร่ที่นี่ นั่นเอง ครั้นย่างเท้าเคลื่อนที่สักอยู่ก็จักโต้พร้อมกับคณะทัวร์ ซึ่งมิฟังรู้เรื่องติเตียนวี่แววครอบครองชาวกระไรเปรียบเสมือนปิดป้อง แต่ำม่ใช่ ยุยงโตบ เหรอสหรัฐฯพร้อมกับก็ไม่ใช่มนุษย์ประเทศจีนแน่ๆ ด้วยกันเนื้อที่เป็นมั่นเป็นเหมาะอีกพวกตกว่า มิหาได้ออกปากภาษาไทย แผนกย่างเท้าทะลุต่อกัน ทุกผู้ทุกนามที่คณะทัวร์ในที่แลมาหาก็ยิ้มแฉ่งส่งให้ใครก็ตามล่วงพ้น เปล่ารู้สึกว่าโดยอะไรพางต่อกัน วิมุตลูกจากป่าไผ่คลาไคลประเดี๋ยวก็จักประจบพร้อมกับ หนองน้ำ ซึ่งคือหนองน้ำระวางสายธารเฉยเมยสล้าง แจ่มแจ้ง แลเห็นเงาชัดพร้อมทั้งดำรงฐานะบุ่งมักจะโค่งทีเดียว กอบด้วยพืชเบิ้มปรากฏกึ่งกลางมาบเพราะว่า บรรยากาศรอบๆก็ราวกับดงดาน ทั้งนี้เพราะมีแต่พฤกษ์ใหญ่ๆ ทั้งปวงพ้น แสงสว่างแสงอาทิตย์ เลพื้นท้องแห้งเข้าไปมาหาหาได้เพียงใสแง่มุม โพยมก็ชื้นๆ เย็นๆ ย่างก้าวมาถึงอยู่อีก ติดตามปลายรถยาก็ จะมีทั้งศาลพร้อมด้วยปฏิมากรปั้น รายเรียง พักห่างเหินกันและกันพอดี เลยวนาสัณฑ์คลาไคล ก็จะพบปะและลำมาบแน่วกึ่งกลาง ซึ่งราวกับคือแกนกลางของใช้แห่งในตรงนี้ กอบด้วยสายน้ำจิ๊ดผละวาปีพวกบนเลื่อนไหลลงอยู่สู่แอ่งน้ำเบื้องทำความสะอาด ซึ่งเป็นรีบเร่งโค่งกว่า พร้อมกับประกอบด้วยพฤกษาต้นไม้พุฒครามครันต้นเงินธำรงข้างในลำมาบเนื่องด้วย มีอยู่ทางยอมจาก เป็นได้ยอมเที่ยวไป ตรวจสอบซีกข้างล่างหาได้ ก็เดินยอมจาก พร้อมทั้งก็เจอะกับดักนักเที่ยวชาวคนตะวันตกเศษส่วน ฝาแฝดสิ่งมีชีวิตตรงนั้น พอสมควร ก็ ทักแยก จบก็ตอนระแคะระคายอึรูปร่าง และแววก็เชิญข้าโยกย้ายตนด้วย ฮ่า เที่ยงตรงตรงกลางวาปี จริงๆ มิมัชฌิมดอก จักมี ศาลา ดำรงอยู่ซึ่งทำเป็นไปเข้าจรได้รับ พร้อมด้วยจักประกอบด้วย ตอพฤกษาโฝดักทรวงอกมาสู่พลัดห้วย มอบให้นักเดินทางแหล่งหมายโชว์ท่าที  กังฟูหาได้กระโจนเจียรมาสู่สำแดงขวางพวก มอน ก็เจียรแสดงคะเนแววมาหาประเดี๋ยว ถ้าว่ามิตะโกรงเสี่ยงอันตราย หย็องหลุดสาคร เพื่อไม่เข้าใจแจ่มแจ้งว่าร้าย ส่วนล่างทะเลกอบด้วยไหนน้อย แล้วก็ไปสำรวจต้นสักพักพิง จากนั้นก็ เดินย่ำโดยนัยหนองน้ำผกผวน ครั้นเมื่อย่างเท้าเคลื่อนที่ถึงแม้รถแหล่งจอดเฝ้ารอพักด้วยกันเปล่าประกอบด้วยสัตว์ระวังโดยเหตุแต่ละขาแยกย้ายซึ่งกันและกันเคลื่อนตรวจงานที่ตั้ง แล้วก็ย้อนขนลงมาไม่โดยพร้อมเพรียง ข้าพร้อมด้วยชาวฝรั่งเศส คืนมาหาถึงแม้ว่าเดิมนรชาติอื่นสัญญาณ อย่างไรก็ตามดูจะวิถีชาวต่างชาติแววจักกะปลกกะเปลี้ยมากมาย เคลือบแคลงสุนทรไม่ค่อยได้มาบริหารร่างกายสรีระพร้อมด้วยรุ่นออกจะเป็นบ้าเป็นหลัง ก็ได้สังสนทนาสกัดกั้นเล็กเอ็ด ก็เข้าใจตำหนิสัญญาณลงมาลูกจาก ฝรั่งเศส จำเปล่าหาได้เตือนมาหาลูกจากมณฑลที่ใด ชำนัญเพียงแหวคงไว้หนทางวิภาคล่างสรรพสิ่งฝรั่งเศส ขายหม้อน้ำรถยนต์ สัญญาณหญิบภรรดรภรรยา มาสู่เที่ยวร่อนเมืองไทยเวลาเดิม เพราะว่าการบีบบังคับข้าวของเครื่องใช้ลู

ๆ ลางประกอบด้วยลูกเต้าไตรมานพ หนุ่มน้อยหนึ่ง กัลยาคู่แฝด ภาติกะคนหัวปีได้คู่เข้าที่จบ แบบคนบริเวณทวิกำลังจะสมรส พร้อมด้วยสุดามานพกระจ้อยร่อย ความเก่งศึกษาเล่าเรียนทาบปริญญาโท เขตฝรั่งเศส ระแคะระคายกระทำธุรกิจว่าด้วยเครื่องเรือนเปล่าถิ่นที่พู้น โอกาสนี้บุตรชายตัวโรดำรงฐานะคนชมกิจการค้าผลัดเปลี่ยน ต่อจากนั้นหิวส่งมอบบิดามารดาได้มาหยุดพัก จึ่งส่งมาริประพาสประเทศไทย จดจำชื่อเรื่องเค้าเงื่อนมิได้จากนั้นเหมือนกัน รู้สึกบุรุษจะนามา โดไม่นิก มั้ง พวกอนงค์ทบทวนไม่หาได้จริงๆ ฮ่าาา  ถ้าว่าเค้าต้องใจอุทานเตือน ฮู้ลั๊นขอลา ลางแย้มนินทาเป็นประจำชาวประเทศฝรั่งเศสจะรักใคร่อุทานทั้งเป็นคำกล่าวประหลาดๆ ระบิลสิ่งระแคะระคายคือว่า ฮู้ลั๊นล่ำลา ก็ฉีกแนวสวยนะ หมกเจียนมาริสำนักงาน ก็มาสู่สังเกตุผู้มีชีวิตฝรั่งเศส แผ่นดินที่ทำงาน ก็ยิ่งแฮะ หัวมันก็จักกอบด้วยวลีประหลาดๆ เหมือนกับขนัน เสียแต่ว่าบุคคลอดเสียงพูดขัดขวาง น่าขบขันเยี่ยมยอด นั่งเล่นดำรงตำแหน่งรออยู่ต้นสักอยู่ หาได้ขี้ตัวเพราะด้วยสกัดกั้นเล็กน้อย จากนั้นใครต่อใครก็ย้อนขนลงมารวมเบ็ดเสร็จตัวตนกีดกั้นอีกโอกาส ซึ่งโอกาสนี้ก็จวนเจียนระยะเวลาเที่ยงตรงหลังจากนั้น แต่ละสมาชิกก็บุกเบิกหิวข้าวกันจบ แต่ทว่าปัญหากอบด้วยคงอยู่เตือน เปล่าจัดหามาจับสเบียงข้าวปลาอาหารมาสู่ อีกทั่วพักพิงมัชฌิมพงพีมัชฌิมภูเขาวิธีงี้จะเสาะหาแดนหม่ำอาหารที่ไหนเนี่ย ทุกท่านก็รุ่งรถ หลังจากนั้นก็เคลื่อนดาม ซึ่งจะเคลื่อนที่หมดแห่งใดก็มิเข้าใจแจ่มแจ้ง ตระเวนได้มาต้นสักอยู่ ก็ พบเห็นก๊กบ้านเล็กๆ มีที่พักอาศัยขาปรากฏติดๆ สกัดกั้นประมาณ สี่แม้ว่าห้าพระขนอง พร้อมด้วยแหล่งเอ้กอบด้วยเหย้าเรือนเอ็ดหมายความว่าร้านรวงขายข้าวปลาอาหาร เย้ได้มาลาดเลาต้นข้าวต่อจากนั้น ก็พ้นหยุดรถยนต์ยอมเจียรการแจกต้นข้าวห้าม ซึ่งของกินแขนนี้ก็คือ กวยเตี๋ยว ยอมต้นฉบับข้าวของคนดอย ผู้ช่วยเหลือแปลกๆ คอ่อนเปลี้ยยๆ แถวน้ำเมาด้ง พร้อมด้วยสิ่งของปรี่ถ้วยชามสนิท มีง่ายจวก ง่ายยอ พร้อมด้วยถั่วเพาะครอบครององค์ประกอบแบบอย่าง หมู่รสชาติมิแตะต้องทำนูล ปรุงเองท่าเดียวเกิน ร่ำขอสีไข่ไก่เพิ่มพูนได้มาเหมือนกัน ก็พ้นป้ายความผิดเสด็จหนึ่งฟอง เจี๊ยะลุล่วงพื้นที่ร้านค้าก็อีกทั้งประกอบด้วยของหวานวางขายเนื่องด้วยดำรงฐานะของหวานยอมต้นฉบับข้าวของที่นี่จิงๆ มิคว้า ควักกระเป๋าเช่นไร ก็จำหน่ายเงินมูลค่ากวยเตี๋ยว เปลืองเวลาเปลืองต้นข้าวหนนี้คาดคะเน สิบห้านาที อย่างไรก็ดีคราวรอคอยกวยเตี๋ยวคาดคะเน สองสิบนาที ดำรงเหตุว่าไม่ค่อยมีผู้ซื้อ ล่วงเลยเปล่าได้มา ฉ้อฉลน้ำสะอาดอำนวยพลุ่งพล่านเป็นประจำ ต่อจากนั้นก็เพิ่มกำลังพลขวางอีกโอกาสเนื้อที่รถยนต์ จากนั้นกะเกณฑ์แผนการติเตียนข้าพเจ้าจะอยู่ทรรศนะโรงงานผลิตกาแฟ ภูเขาคชสาร โอกาสนี้ก็ดำรงตำแหน่งรถยนต์กักด่านอีกโอกาสหนึ่ง ขึ้นยอมทางแคบภูเขา ลงไล่ตามสายดอย อยู่เจอะเจอคฤหาสน์ระวางต่อเรือพักพิงรี่ปลายหน้าผา ถึงกระนั้นยังจัดทำมิสิ้นสุดก็เลยจอดรถพิจารณาห้าม ก็เพราะว่า ทิวภาพข้าวของตำหนักต้องตาต้องใจสะพรั่ง เห็นทิวทัศน์ต้นสักหยุดพักก็ดำเนินทาบ โอกาสนี้ดำเนินไปทั้งๆ ที่โรงงานกำเนิดกาแฟ จริงๆ คลาไคลจวบจวนก็จะทัศน์ต้นลานโล่งมากๆ และจักมีเล็ดกาแฟ บริเวณระแคะระคายเอามาหาตากแห้ง ชุมนุมกันทั้งคนชิ้นงานอีกคาดคะเนเจียนทศขาศักดิ์ปฏิบัติงานงานปรับเมล็ดกาแฟ จ่ายแบออกลูกที่นอกชานเพราะว่าจักจัดหามาแห้งแล้งอาจิณต่อกัน ต่อจากนั้นก็หยุดรถยนต์ ด้วยกันบุกเบิกย่างก้าวแลโรงงาน ครรลองเจ้าของคราว

พักก็อยู่ต่อเนื่องเส้นทางโรงงานว่าจะตะขอนำนักเที่ยวเลิศเห็นโรงงาน ระหว่างนั้นก็จักประกอบด้วยทำเครื่องหมายตรึงใจ สาวๆ ฝ่ายเต็ม หมายความว่า ลูกย่อมตรีนรชาติ ในหมายความว่าสายเลือดเครื่องใช้คนงาน ศักดาดำรงตำแหน่งแทะข้าวโพดธำรงพื้นที่ชานบ้านตรงนั้น แต่ละสามัญชนคิดถึงว่าร้ายเปล่าควรจะเหลือ คู่แฝดขวบห้ามปราม ดำรงตำแหน่งนิ่งๆ ปันออกขับถ่ายรูปถ่ายวิธาสะดวกๆ ก็แสดงเข้ากับเด้กๆธำรงแน่เทียวนันกะทศนาทีต่อไปก็จักกอบด้วยข้าราชการย่างเท้าหยิบยก กับรายงานว่าร้ายแต่ละข้างเครื่องใช้โรงงานดำเนินการกระไร พร้อมด้วยเครื่องยนต์กลไกแต่ละเครื่องมือดำเนินงานอย่างไร ตั้งแต่รองรับเล็ดกาแฟระวางงำมาสู่จัดหามา มาหาจุ่มน้ำค้างส่งคืนพอให้เล็ดตกดำเนินเอาท์พุต แล้วหยิบยกเมล็ดผลไม้แห่งหนจัดหามา เสด็จอาบแดดส่งให้เซียว จากนั้นยกมาอยู่ เข้าไปสิ่งคอยกิน จนถึงให้กำเนิดมาสู่ทั้งเป็นเมล็ดผลไม้กาแฟที่ทางพร้อมกับกินงานฉลองจากนั้นแล้วก็ย่ำเดินแลโรงงานสักพักผ่อนเอ็ด ด้วยว่าพักผ่อนหย่อนใจจากการท่องเที่ยวจนกระทั่งแลดูกาลเวลาอีกหนก็ล่วงเลยมาหาแทบหันตรีนาฬิกาแล้วไป โอกาสนี้ผมก็เปิดตัวจากเชื่อม เป้าหมายถัดเสด็จลงความว่า เกียนวางห้วยมาตุรงค์สร่ำรวย มีอยู่ผู้มีชีวิตชี้ต่อว่าอ่านติเตียน คุณแม่-งาม  มิใช่ มาดา-สะ-มั่งมี นะ วิภาคเดินแม้ว่าก็สดระยะตวง จัตุนาฬิกากระทั่งหลังจากนั้น ซึ่งฉันก็เดินหนเห็นทิวทัศน์อ่างเก็บน้ำเคลื่อนพร้อมกันไป รอฤกษ์ทิพากรอัสดงมัตติกาอยู่พร้อมกันไป ก็ได้โยกย้ายเข้าใจแจ่มแจ้งประตูเดผ่านพ้น ถึงกระนั้นครอบครองรูปทัศนียภาพทั้งหมดผ่านพ้นหนอ น้ำกินข้างในอ่างเก็บน้ำโจ๋งเจ๋งเหลือแหล่ แลเห็นบั้นท้ายเกียนผ่านพ้นเทียว อย่างไรก็ดีสำเนารูปถ่ายแล้วมิสังเกตนะ เดินย่ำแสดงพร้อมทั้งถ่ายร่างกายเดินต้นสักอยู่จนสุริเยนท์ ลับริมหาวเดิน ได้รับรูปร่างสวยๆ มาสู่เต็มที่ผ่านพ้น แล้วก็ย่ำเดินผวนไปตำแหน่งรถยนต์ แล้ก็เปิดฉากอยากจบ ทว่าก็หมดเรี่ยวหมดแรงเช่นกัน ล่วงพ้นมิได้ข่าว เหนื่อยหอบหรือไม่โหยยิ่งกระทั่งเกียดกัน ก็ตกลงใจยับยั้งเหมาเที่ยวไปเขมือบกระผมภายในนครยับยั้งประณีตกระทั่ง สวาปามสบายๆ ซึ่งก็สดร้านขายของข้าวต้มสิ่งของเอ็งมิตรสหายเอ็งเจ้าของเคหสถานนั่นเอง เที่ยวกลับมักเวลามืดค่ำหลังจากนั้นภูมิอากาศก็เว้าได้มาเสียงพูดโทนดุ หนาวเย็น รวมแต่กลับมรรคแห่งชดใช้ขากลับคือทางแคบสบายดีต่อจากนั้นประกอบสละให้ทำเป็นนฤมิตข้อความตื๋อจัดหามาออกจะบานตะเกียง ลมแหล่งกำหนดเข้ามาด้านหน้า ทำเป็นแปลงเอื้ออำนวยพักตร์น้ำชาได้รับชั้นในยี่วินาที เราเองยังจงหยิบยกที่ทางครอบเศียรของใช้เสื้อขนันหนาวเย็นขึ้นมาสู่คลุมแล้วไปรูดซิบจักติดหนี้ลำคอ ต่อจากนั้นก็เกาะเกี่ยวหางพาหาเสื้อเนื่องด้วยมิสละธาตุลมทำได้เข้ามามาสู่ลูบไล้สรีระหาได้ เนื่องแต่มันแข็งหนาวเย็นสุดจริงๆ เพิ่มบุกเบิกมืดเข้ามาเสด็จพระราชดำเนินทุกทีๆ ซึ่งขณะตราบเท่าร้านรวงต้นข้าวก็ขว้างปามาถึงเคลื่อนคาดคะเน ทุ่มกึ่งหนึ่งจบ หลังจากนั้นก็ตรัสเหยื่อมาริเขมือบแยก ชุมนุมกันตลอดชาวฝรั่งเศสทั้งยี่มนุษย์ด้วยซ้ำ สัญญาณก็ย้อนถามเตือนวันนี้สนุกมั้ย ก็ซูบจากไปว่าร้าย มีอารมณ์ขันเป็นผลดีครับผม แม้กระนั้นก็มินักหนานะ ชิ้นตรงนี้ตริภายในหฤทัย ก็อื้นนินทา โอกาสนี้ต้องการเคล้นครามครันกระทั่งเสนาะเมื้อยพอการผ่านพ้น ลุยมาสู่วันนี้วันที่ตรัยเว้น บุกทั้งวันเลย ผู้ประดิษฐ์วังก็สนทนาดุ ถ้าอย่างนั้นชั่วพริบตาเดียวนำเดินบีบ จำหน่ายหม้อน้ำรถยนต์ เนื่องมาจาก แล้วไปก็เอี้ยวเที่ยวไปเชื้อเชิญชาวประเทศฝรั่งเศสเกี่ยวกับ ขาภรรดารายงานตวาด

 

 

ม่ยกมาอ่ะระแคะระคายหมดแรงหวังพลิกเคลื่อนพักพิง ตำบลนรชาติภรรยาบอกกล่าวเหมาโอเค เยี่ยมยอดล่วงพ้นวี่แววใคร่ได้เสี่ยงลงมานมนานกาเลล่ะ ภายหลังทานต้นข้าวสำเร็จลุล่วงก็ล่วงพ้นแยกกันแยกยังมีชีวิตอยู่หญิบภาคี ฝูงหวนกลับเรือน พร้อมกับประเภทขยำ ลู่ทางเจ้าน้องของใช้กรรมสิทธิ์อาคารบ้านเรือนหมายความว่าผู้ปกครองอย่างเฟ้น ก็นำพาเสด็จพระราชดำเนินแห่งร้านค้าขยำ จบก็โทรส่งเสียแล้วก็กอบด้วยบุคลากรลงมาถามข่าวตักเตือนหมายมั่นบีบประการใดใดมั่งซึ่งอิฉันก็คัดยังมีชีวิตอยู่บีบโครงการเมืองไทย แฝดขณะ มึงภริยาฝรั่งเศสก็ประภาษว่าจ้างโอเค หยิบยกเช่นเดียวกัน ต่อไปเดิมความเกื้อกูลขนิษฐจะผกผวนก็หมายดีฉันแหว เป็นการแล้วไปเลี้ยงดูจังหวะร้านรวงเอิ้นรถยนต์แท๊กซี่สละให้หมายต่อว่าเดินส่งแห่งหนตำหนัก ซึ่งมิรู้แจ้งเห็นจริงว่าร้ายขนานนามตำหนิ ทางอย่างไรอย่างกันและกัน จดจำไม่หาได้ ชายทรวงตำหนิภาคกดนี่ความสำราญมาก โดยแท้จริง เฟ้นยันสละหดเมื้อเป็นปลิดทิ้งพ้นเทียว ผลฝรั่งแจ้งระแคะระคายถูกมากๆ ล่วงพ้น เพียงพอเฟ้นพร้อมก็ผันภูษณพาส ข้าพระพุทธเจ้าก็ให้กำเนิดมาริเผ้าคอยลื้อเจ้าจอมประเทศฝรั่งเศส เพราะด้วยเช่นไรก็จำต้องทวนเช่นกันกันและกัน ด้วยกันเพียงพอปิดเงินตราก็ไม่รู้แจ้งอีอริยาบทอะไร ฮ่าาา ออกค่าคลึงอุดหนุนสัญญาณเพราะว่าซะถ้าเช่นนั้น วี่แววจักแบ่งกลับคืนเอิ้นช่างเถิด หัสดีหัวมันเขวอะ ครุ่นคิดซะนินทาทั้งเป็น เวลคัมทูประเทศไทยแลนด์นะ วี่แววอิ่มเอมประเสริฐพ้น โอกาสนี้ก็เอื้ออำนวยด้านร้านขายของตั้งชื่อแท๊กซี่กำนัลเสด็จส่งที่ทางแหล่งพัก แท๊กซี่ก็ขับรถนำอยู่ วนเวียนคลาไคล ฉวัดเฉวียนมาสู่ นักรอบเทียวผมก็เริ่มทำไม่เชื่อมั่นว่าร้ายใช่หรือไม่ มิใช่เปล่ามั่นใจหนอ แต่ทว่าเปล่าปรากฏชัดล่วงพ้นชุมกระทั่ง จนกระทั่งมาทั้งที่ทางภาระพักอาศัย ก็ล่วงเบาใจจอดเกินที่รับรองดำเนินประเดี๋ยวด้วยว่า แท๊กซี่ก็มิเข้าใจแจ่มแจ้งแหว แหล่งพักมีอยู่พ้องอะไร อย่างเดียวข้าพเจ้าชำเลืองจากมองเห็นเหมาะพ้นปริปากจ่ายลางจอก ตอนนี้แกผู้ตามประเทศฝรั่งเศส ขวนขวายจะแบ่งออกคุณค่าแท๊กซี่ แต่ถ้าว่าไม่กอบด้วยแบ้งค์แยกย่อย ล่วงคืออีฉันแสดงความสามารถแมนอีกจากนั้น จากนั้นก็ เปลี่ยนที่ทางอ้วนก ชำระร่างกายทอดตัวเป็นอันจบทิวากาลชิ้นช้านานทูเดย์ลงคว้า กะปลกกะเปลี้ยจริงๆ ล่วง

หม้อน้ำ

แมลงสาปแมน คือชื่อเรียกของฮีโร่พันธุ์ใหม่ที่ถือกำเนิดขึ้นตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์ โดยถือกำเนิดมาจากเถ้าภูเขาไฟเมื่อสองพันเก้าร้อยสามสิบแปดล้านล้านปีที่แล้ว ในขณะที่แมลงสาปแมนมีขนาดเพียงแค่เซลล์เดียว ได้ทำคุณงามความดีโดยการช่วยชีวิต อะมีบาจากน้ำพุร้อน ช่วยเหลือโปรโตซัวจากอากาศหนาวเย็นถึง ลบสามร้อยเก้าสิบห้าองศาฟาเรนไฮ และยังช่วยเหลือไวรัสและ แบคทีเรียอีกมากมายนับไม่ถ้วน จนเวลาล่วงเลยผ่านไป สองล้านปีไวเหมือนโกหก หลังจากยุคของควันไฟและลาวาแล้ว บรรยากาศของดาวเคราะห์ก็เริ่มที่จะเย็นลง เย็นลง ทำให้สิ่งมีชีวิตต่างๆ เริ่มปรับตัวเข้ากับสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงไปเรื่อย มีความซับซ้อนมากขึ้น มีขนาดใหญ่ขึ้น มีจำนวนมากขึ้น รูปร่างเปลี่ยนแปลงไปเพื่อให้สามารถใช้ชีวิตได้สะดวกสบายมากขึ้น ในบางบริเวณที่เริ่มมีฝนตกลงมาและมีน้ำขังก็ยังมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ แม้ว่าน้ำจะมีฤทธิ์เป็นกรดจากเถ้าธุลีของภูเขาไฟและลาวา ก็ยังมีสิ่งมีชีวิตเล็กๆ อาศัยอยู่ สิ่งมีชีวิตบางชนิด มีการวิวัฒนาการ โดยเริ่มีการส้รางอวัยวะต่างๆ เพื่ออำนวยความสะดวก เป็นรยางค์ยื่นออกมา เพื่อให้เกาะยึดจับพื้นผิวต่างๆ ช่วยในการเคลื่อนที่ รวมทั้งช่วยในการจับเหยื่ออีกด้วย แต่ทว่าแมลงสาบแมนของเรามีวิวัฒนาการที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น แน่นอนว่าการมีรยางค์ก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่แมลงสาบแมนได้วิวัฒนาการ เพราะมันเป็นเทรนด์ของยุคใหม่ แต่แมลงสาบแมนเริ่มสร้างผนังเซลล์ที่มีความแข็งแกร่งทนทาน มากขึ้น ทั้งต่อสภาพอากาศ ทั้งงร้อน และหนาวและทนต่อการกระทบกระทั่งอีกด้วย ทำให้เมื่อมีภัยมาแมลงสาปแมนสามารถต่อกรกับภัยพิบัติได้อย่างง่ายดาย ในขณะนั้นไม่มีใครสามารถต่อกรกับแมลงสาปแมนได้เลย เวลาก็ยังคงเดินต่อไป การวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตต่างๆ เริ่มเปลี่ยนไปสู่อีกระดับหนึ่งสิ่งมีชีวิตต่างๆ เริ่มมีความซับซ้อนมากขึ้น และแยกกันอยู่อาศัยมากขึ้น บางชนิดก็ปรับตัวให้สามารถอาศัยอยู่ในน้ำได้ บางชนิดก็ปรับให้สามารถใช้ชีวิตอยู่บนบกได้อยู่บนบก บางชนิดก็อยู่กลางอากาศ สิ่งมีชีวิตต่างๆ เริ่มมีลักษณะแตกต่างกัน อย่างสิ้นเชิง แม้นแต่แมลงสาปแมนของเราก็พัฒนาให้เกราะคุ้มกันตัวเองแข็งแกร่งขึ้น เพิ่มรยางค์มากขึ้น และสามารถใช้ชีวิตได้ทั้งบนบหและในน้ำ โดยปกติในยุคก่อนหน้าการสืบพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตจะเป็นการแบ่งตัว และแตกหน่อมากกว่า มาถึงยุคนี้เริ่มมีการแบ่งลักษณะของเพศเข้ามาเกี่ยวข้อง มีการวางไข่ มีการให้กำเนิดสิ่งมีชีวิตใหม่ๆ ขึ้นมา แต่แมลงสาปแมนของเราไม่จำเป็นต้องมีการสืบพันธุ์ เพราะแมลงสาบแมนมีเพียงตัวเดียวเท่านั้นในโลกใบนี้ การที่แมลงสาปแมนต้องอยู่ในโลกแต่เพียงลำพังมาเนิ่นนาน มันช่างน่าเศร้าเสียเหลือเกิน แมลงสาปแมนทั้งเหงาและเดียวดายถึงแม้จะมีเพื่อนๆ อยู่รอบกายสิ่งมีชีวิตต่างๆ นานา ที่แมลงสาปแมนได้ให้ความช่วยเหลือ ห้อมล้อมอยู่เยอะแยะก็ตามที แต่สุดท้ายพวกเค้าเหล่านั้นก็จะต้องกลับไปหาครอบครังคนที่เค้ารัก คนที่รักเค้า และคนที่รอเค้าอยู่ ปล่อยให้แมลงสาปแมนต้องเศร้าเหงา อยู่เพียงลำพังในโลกอันโหดร้ายนี้ แม้นว่า ณ ขณะนี้บรรยากาศของดาวดวงนี้ได้ดีขึ้น จนสามารถอยู่อาศัยได้อย่างสบาย ต่างจากช่วงเวลาอันโหดร้ายช่วงแรกที่บรรยากาศเต็มไปด้วยความร้อน อุณหภูมิสูงผิดปกติ กัมมันตภาพรังสี ลาวา หินหนืด ความมืดมิด ไม่เห็นแม้นแต่แสงจากดวงอาทิตย์ ไม่รู้ว่าเช้าหรือกลางคืน มองไปทางไหนก็มีแต่เขม่า ขี้เถ้าลอยไปมา สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต้องช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ถึงจะสามารถผ่านพ้นวิกฤต ณ ช่วงเวลาอันลำบากมาได้ ณ ช่วงเวลาบเป็นช่วงเวลาที่สิ่งมีชีวิตต่างๆ เริ่มมีการดำเนินชีวิตที่แตกต่างกัน สิ่งมีชีวิตชนิดเดียวกันก็จะจับกลุ่มอยู่ด้วยกันช่วยเหลือซึ่งกันและกันภายในกลุ่มเท่านั้น เมื่อเวลาผ่านไปแมลงสาปแมนก็มีการเปลี่ยนแปลงในตัวเองอย่างมาก เนื่องจาก เมื่อเห็นว่ามีสิ่งมีชีวิตบางชนิดสามารถบินได้ แมลงสาปแมนจึงอยากบินได้บ้างเลยใช้เวลาประมาณ สามพันห้าร้อยเก้าปีขายหม้อน้ำรถยนต์ในการวิวัฒนาการให้ตัวเองมีปีก และใช้เวลาอีกสองร้อยปีในการฝึกบิน แต่ตอนนี้คิดต่อไม่ออกแล้ว เพราะฉะนั้นเปลี่ยนเรื่องล่ะกันนะ เอาเป็นเรื่องเกมส์ดีก่า ผมเป็นคนชอบเล่นเกมส์ครับ ส่วนใหญ่จะเกมส์แนวโรลเพลย์อิ้งเกมส์ หรือแนววางแผน ส่วนเกมส์แนวแอ๊คชั่น ตัดทิ้งไปเลย เล่นไม่ค่อยไหวอ่ะ โดยเฉพาะพวกแนวสปอร์ตเนี่ย ไม่ต้องพูดถึงเลย วินนิ่งเล่นที่ไหนแพ้ที่นั่น ไม่แพ้ปกตินะ แพ้หลุดลุ่ย ไม่ว่าคู่แข่งจะเป็นเด็ก ผู้ใหญ่หรือคนชราก็ตาม ผมมีความสามารถพิเศษ ในการแพ้ทุกรูปแบบ ซีรี่ส์เกมส์ที่ชอบที่สุดก็เห็นจะเป็น ไฟนอลแฟนตาซี ชอบมากจำได้ว่าครั้งแรกที่เห็นคือ ไฟนอลแฟนตาซี ภาคสี่ ซึ่งมีตัวละครเอกชื่อว่าเซซิล เมื่อเริ่มเรื่องเซซิลเป็นอัศวินผู้สวนเกราะแห่งความมืดและเป็นกัปตันกองเรือบินที่มีชื่อว่า เรดวิง แห่งอณาจักรบารอน เรื่องราวต่างๆ ได้เกิดขึ้นเมื่อเซวิลได้รับคำสั่งให้ไปนำคริสตัลแห่งน้ำจากอาณาจักร มิสิเดีย มาและเซซิลก็เริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของกษัตริย์บารอน จนทำให้เซซิลได้ถูกถอดยศและขับไล่ออกจากอาณาจักร โดยมีไคน์อัศวินมังกร ร่วมเดินทางไปด้วย ในภาคนี้ เป็นภาคแรกในระบบเครื่องซุปเปอร์แฟมิคอม และมีการนำระบบที่เรียกว่า แอคทีพไทม์แบทเทิล เข้ามาใช้ครั้งแรก ทำให้การต่อสู้ในเกมส์ดูสนุกสนานเร้าใจกว่าภาคก่อน รวมทั้ง กราฟฟิคต่างๆ ก็ได้รับการพัฒนาจาก แปดบิท มาสู่ สิบหกบิท ทำให้เป็นที่ชื่นชอบของหลายๆ คนอย่างมาก รวมทั้งเนื้อเรื่องที่มีความเป็นดราม่า มีทั้งการหักหลัง รักสามเส้า ความสัมพันธ์ระหว่างคนในครอบครับ ทั้งพ่อกับลูก พี่กับน้อง และการพลัดพราก ซึ่งในภาคก่อนหน้าจะไม่ได้ เน้นเนื้อเรื่องเท่าไหร่นัก มันจะมีเนื้อเรื่องเป็นแนวเดียว คือ ความมืดกำลังครอบงำโลก ผู้กล้าต้องออกไปจัดการสยบความมืดเหล่านั้น ระบบการเล่นในส่วนของการต่อสู้ก็จะสามารถมีตัวละครร่วมสู้ทั้งหมด ห้าคน ขึ้นอยู่กับเนื้อเรื่องว่า ณ​ช่วงเวลานั้นจะเป็นตัวละครตัวไหน นี่ก็เป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งของภาคนี้ เพราะตัวละครแต่ละตัวจะมีอาชีพเป็นของตัวเอง เช่น เซซิล มีอาชีพเป็นดาร์กไนท์ ซึ่งสามารถสวมใส่ชุดป้องกันด้านความมืดได้เท่านั้น และดาบที่ใช้ก็จะเป็นดาบแห่งความมืด ก็จะมีท่าคลื่นพลังดาบดำ และจะแพ้ทางพวกธาตุความมืด เช่น ซอมบี้ หรือพวกหมอผี ส่วนไคน์ เป็นอัศวินมังกร ซึ่งใช้หอกเป็นอาวุธจะมีท่าพิเศษ ในการกระโดดขึ้นไปบนอากาส และโจมตีศัตรูจากทางด้านบน ช่วงเวลาที่กระโดด ก็จะไม่โดนโจมตี อาชีพที่น่าสนใจของภาคนี้ และหลายๆ ภาคในซีรี่ย์ไฟนอลนั่นก็คือ ซัมมอนเนอร์ หรือ นักเรียกอสูร ในภาคนี้หนูน้อย ริเดีย อายุเพียงสิบขวบต้องรับบทหนัก ทั้งสูญเสียแม่และหมู่บ้าน พลัดหลงจากเพื่อนๆ ต้องไปใช้ชีวิตอยู่ในโลกใต้ดิน แต่ก็นับว่าหนูน้อยริเดียเป็นตัวละครที่สำคัญมากตัวหนึ่งในภาคนี้ทีเดียว ส่วนอาชีพที่เกมส์แนวแฟนตาซีจะขาดเสียไม่ได้ นั่นก็คือ จอมเวทย์ ซึ่งปกติเวทย์มนต์จะมีทั้งสายดำ ซึ่งเน้นทางด้านการโจมตีและสร้างความเสียหายแก่ศัตรูและสายขาวที่คอยช่วยเหลือพวกพ้องในยามคับขัน ในภาคนี้มีตัวละคร หลายตัวที่ เป็นจอมเวทย์ ริเดีย ก็เป็นหนึ่งในนั้น (เก่งจิงใช้เวทย์ก็ได้ เรียกอสูรก็ได้) คนที่สองคือ โรซ่า เป็นจอมเวทย์สายขาว และยังเป็นคนรักของเซซิลอีกด้วย แถมไคน์ เพื่อนรักของเซซิลก็ยังมาหลงรักอีกต่างหาก คนถัดมา เทอร่า ชายชราหัวดื้อ เป็นจอมเวทย์ที่เก่งกาจมาก ด้วยความที่ต้องสูญเสียลูกสาวสุดที่รัก แอนนา ไปครั้งหนึ่งให้กับ เอ็ดเวิร์ด แห่งอาณาจักร ดัมแคน แต่เมื่อตามไปเจอ แม้ยังไม่ได้เจอหน้ากันกลับต้องสูญเสียเธอไปอีกครั้งเพราะการโจมตีอาณาจักร ดัมแคนของ กอลเบซ จอมมารผู้ใฝ่ฝันจะเป็นใหญ่ในโลกนี้ เทอร่าจึงออกเดินทางตามหามหาเวทย์ เมเทโอ เพื่อใช้ในการปราบกอลเบซ คนต่อมา จอมเวทย์น้อยจอมป่วน จอมซน ปาลอม และ โปรอม จอมเวทย์ฝาแฝดแห่งอาณาจักร มิสิเดีย ครั้งที่เซซิลต้องพลัดหลงจากเพื่อนๆ ทั้งหมดในการเดินทาง เซซิลได้ไปเกยตื่นที่ชายหาดของอาณาจักรมิสิเดีย ซึ่งครั้งหนึ่งเซซิล ได้มาบุกและยึดเอาคริสตัลแห่งน้ำไป แต่หัวหน้าแห่งอาณาจักรมิสิเดีย กลับให้ความช่วยเหลือเซซิล อย่างดี ด้วยการแนะนำให้เซซิลเดินทางไปยังภูเขา เพื่อชำระล้างความมืดที่อยู่ในตัวออก และรับพลังแห่งแสงสว่างเข้ามาแทน เนื่องจาก การเอาชนะกอลเบช เจ้าแห่งความมืดได้นั้น ไม่สามารถใช้ความมืดต่อกรด้วยได้ ต้องใช้แสงสว่าง เท่านั้น และหัวหน้าอาณาจักร ยังให้ ปาลอมและโปรอมร่วมเดินทาง ไปกับเซซิล เพื่อช่วยเหลือ เนื่องจากหนทางในภูเขาจะมีแต่มอนสเตอร์สายความมืดทั้งนั้น ซึ่งเซซิลไม่อาจจะต่อกรกับมันได้อย่างเต็มที่ ปาลอม ผู้น้องเป็นเด็กผู้ชาย ซุกซนเป็นที่หนึ่ง เป็นจอมเวทย์สายดำ ส่วนโปลอม พี่สาว เป็นจอมเวทย์สายขาว ซึ่งทั้งคู่มีท่าพิเศษ ที่ใช้การร่ายเวทย์มินิเมเทโอ ร่วมกัน ใช้ได้ดีมากในการต่อสู้กับหัวหน้าต่างๆ และยังมีจอมเวทย์อีกคนหนึ่งที่โผล่มาช่วงม้ายๆ ของเกมส์ คือ จอมเวทย์ฟุซูย่า เป็นผู้เฒ่าชาวดวงจันทร์ ที่ร่วมมือกับเทอร่าในการต่อกรกับกอลเบซ ยังมีอาชีพแหลกๆ อีก เช่น หยาง เป็นนักบวชวิชากังฟู แห่งอาณาจักรฟาบู ซึ่งมีท่าพิเศษ ในการต่อสู้ที่น่าสนใจทีเดียวถ้าสามารถปรับใช้ในสถานการณ์ต่างๆ ได้จะมีประโยชน์อย่างมาก เช่น ท่าคิ๊กซึ่งเป้นการกระโดดเตะโจมตีศัตรูทุกตัวในฉากในเวลาเดียว และท่าโฟกัส ซึ่งหยางจะทำการรวบรวมสมาธิเพื่อใช้ในการจู่โจมครั้งต่อไป ทำให้ต้องเสียเทิร์นของหยางไปหนึ่งเทิร์นในการใช้ท่านี้ แต่ผลลัพธ์ที่ได้ ถ้าใช้ได้ดี ก็คุ้มค่าทีเดียวครับ เอ๊ดเวิร์ด ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์ เจ้าชายแห่งอาณาจักรดัมแคน เป็นคนรักของแอนนาลูกสาวของเทอร่า แต่เทอร่าไม่เห็นด้วยจึงขัดขวาง เพราะเทอร่าคิดว่าเอ็ดเวิร์ดเป็นเพียงนักดนตรี ที่จะมาหลอกแอนนา แต่พอรู้ความจริง เทอร่าหัวดื้อก็ยังดื้อหัวชนฝาอยู่ดี เอ็ดเวิร์ด เป็นเจ้าชายผู้อ่อนแอ จำหน่ายหม้อน้ำรถยนต์ไม่ค่อยมีประโยชน์เลยในการต่อสู้ แต่จะเป็นตัวละครสำคัญอีกตัวหนึ่งในเนื้อเรื่อง ซิด เป็นตัวละครประจำซีรี่ย์ไฟนอลเลยก็ว่าได้ ซึ่งส่วนใหญ่ซิดจะรับบทเป็นช่างเครื่อง ทำงานเกี่ยวกัยเรือเหาะทั้งหลาย ในภาคนี้ก็เช่นกัน ซิดเป็นหัวหน้าช่างเครื่องของกองกำลังเรดวิง ทำให้มีความสนิทสนมกับเซซิล เป็นการส่วนตัวและรู้จักกับ โรซ่าเป็นอย่างดี เอจด์ นินจาแฟ่งอาณาจักรคารอส เนื่องจากสูญเสียพ่อแม่จากการรุกรานของกองทัพของกอลเบซ จึงตั้งใจที่จะล้างแค้นจนได้มาพบกับเซซิล และกลายมาเป็นคู่กัดกับ ริเดียอีกด้วย เอ่อ เอดจ์ไม่ใช่โลลิค่อนนะ เพียงแต่ว่าตอนที่ริเดียไปอาศัยอยู่ในโลกใต้ดินนั้น โลกใต้ดินเวลาเดินเร็วกว่าโลกเบื้อบน จึงทำให้ริเดียโตไว เท่านั้นเอง ฮาาาา ในตอนแรกที่ได้เห็นไฟนอลสี่ ผมก็หลงรักเกมส์นี้เอามากๆ พอได้ลองเล่นรู้สึกว่า สนุกจริงๆ เราได้ออกคำสั่งตัวละครต่างๆให้ทำตามที่เราต้องมัน ถึงแม้ว่าตอนนั้นจะมีเพียงเวอร์ชั่นภาษาญี่ปุ่นก็ตามที ก็ยังพยายามเล่นจนได้ จากนั้นผมก็พยายามตามหาภาคก่อนหน้ามาเล่นอีก ซึ่งภาคที่เล่นต่อมาคือ ภาคสาม ภาคนี้ก็สนุกไม่แพ้กัน ถึงจะเป็นแค่ สิบหกบิทก็เถอะ เนื้อเรื่องอาจจะไม่ได้ ดราม่าเหมือน ภาคสี่ แต่ก็ยังคงเข้มข้น และสนุกสนานชวนติดตาม ในซีรี่ย์ไฟนอลแฟนตาซี จุดเด่นจริงๆ คงเป็นเรื่องของเนื้อเรื่องที่มีการวางโครงเรื่องมาอย่างดี ถึงแม้จะเป็นภาคแรกสุด โครงเรื่องก็ดูน่าสนใจมาก การกลับมาเกิดใหม่ แบบไม่มีที่สิ้นสุด ส่วนในภาคสอลก้เป็นเนื้อเรื่องเกี่ยวกับการก่อกบฎ เมื่อโลกถูกครอบงำโดยความชั่วร้าย  ภาความเป็นเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความมืดที่เข้าครอบงำโลก  ซึ่งมีเพียงผู้กล้าแห่งแสงเท่านั้นที่จะช่วยโลกได้ ภาคห้าเป็นการกอบกู้โลก เมื่อจอมมารได้ตื่นขึ้นจากผนึกที่เหล่าผู้กล้าในอดีตได้ผนึกไว้ เนื่องจากการที่มนุษย์พยายามดึงเอาพลังงานของคริสตัลออกมาใช้ ทำให้ผนึกอ่อนกำลังลง จนจอมมารสามารถหลุดออกมาได้ เรากลับมาที่ส่วนของภาคสี่ดีกว่า กราฟฟิคภายในเกมส์ ถือได้ว่าดีมากเลยทีเดียวเมื่อเทียบกับภาคสาม แต่จริงๆ มันก็เทียบกันไม่ได้หรอกเพราะมันคนละรุ่นกัน แต่ก็ถือว่าทำได้ดีสมกับเป็นภาคแรกของเครื่องซุปเปอร์แฟมิคอมเลยทีเดียว เช่น มี เอฟเฟคขณะที่ตัวละครกำลังร่ายคาถา และเพลงก็เป็นส่วนสำคัญสำหรับแนวนี้จริงๆ ภาคสี่ทำเพลงได้น่าสนใจเหมาะกับธีมและอารมณ์ของเกมส์มาก สิ่งที่ผมชอบมากที่สุดตอนที่เห็นครั้งแรก คือ การตัดเข้าฉากต่อสู้ภาคนี้ใช้วิธีการซูมเข้าออกอย่างรวดเร็วแล้วตัดเข้าฉากต่อสู้ ซึ่งดูตื่นตาน่าสนใจมากเลยทีเดียว บางครั้งตกใจจนทำให้หายง่วงเลย ฮ่า เนื้อเรื่องของภาคนี้ เริ่มต้นเปิดตัวที่กองกำลังเรดวิง นำโดยเซซิลได้ทำตามคำสั่งของกษัตริย์บารอน โดยการไปนำเอาคริสตัลแห่งน้ำจากอาณาจักรมิสิเดียมา ถ้าใครขัดขวางให้จัดการได้เลย และกษัตริย์บารอนยังบอกอีกว่าชาวมิสิเดียกำลังสั่งสมกองกำลังในเพื่อที่จะรุกรานความสงบสุขของโลก แต่เซซิลก็ไม่ได้เห็นด้วย และไม่อยากทำตามคำสั่งเค้าจึงรู้สึกผิดอย่างมาก แต่เมื่อเป็นหน้าที่ชายชาติทหารก็จำเป็นต้องทำเพื่อกษัตริย์ที่เค้ารักและเทิดทูน เพราะว่ากษัตริย์บารอนได้เก็บเค้ามาชุบเลี้ยงตั้งแต่เด็ก เมื่อเค้านำคริสตัลกลับมาให้แก่กษัตริย์ เค้าพยายามโต้แย้งเรื่องการแย่งชิงคริสตัลมา จนทำให้กษัตริย์ปลดเค้าออกจากตำแหน่งหัวหน้ากองกำลังเรดวิง ไคน์ ได้พยายามเข้ามาขอร้องให้พิจารณาคำตัดสินลงโทษใหม่ แต่ก็ไม่เป็นผล แถมไคน์เองก็ถูกปลดเช่นกัน และกษัตริย์ยังสั่งให้เค้าทั้งสองคนนำแหวนวงหนึ่งไปที่หมู่บ้านมีเรีย ซึ่งจะต้องผ่านถ้าแห่งหมอกไป การเดินทางของเค้าจึงได้เริ่มต้น ณ จุดนี้ ทั้งสองออกเดินทางจากเมืองบารอนไปสู่ถ้ำหมอก ระหว่างทางจะมีเสียงเตือนเค้าทั้งสองตลอดเวลาว่า ให้กลับออกไป แต่เค้าทั้งสองก็หากลัวไม่ เพราะเป็นหน้าที่ที่เค้าจะต้องปฏิบัติ เมื่อถึงทางออกจากถ้ำปรากฎอสูรมังกรน้ำ มาขวางทางเค้าทั้งสอง เค้าทั้งสองจึงต้องสู้กับมังกรตัวนั้น และได้สังหารมังกรตัวนั้นทิ้ง จากนั้นทั้งสองก็เดินทางต่อสู่เมืองมีเรีย เมื่อมาถึงเมืองแหวนที่กษัตริย์บารอนฝากไว้ก็เกิดเปลี่ยนร่างเป็นปิศาจบอมบ์ และปิศาจทั้งหมดก็เข้าทำลายเมื่องทำให้เมืองลุกเป็นไฟ ณ กลางหมู่บ้านปรากฎร่างเด็วสาว หนึ่งคน เธอคือริเดียนั่นเอง กำลังนั่งกอดร่างไร้วิญญาณของแม่เธออยู่ เมื่อทั้งสองเห็นเด็กที่กำลังเศร้าโศกเสียใจท่ากลางความวุ่นวายโกลาหล ทั้งสองได้รีบเข้าไปช่วยเด็กหญิงคนนั้น แต่เด็กหญิงคนนั้นกลับโกรธแค้นเค้าทั้งสอง เนื่องจากว่า อสูรมังกรน้ำ ที่เค้าทั้งสองได้สังหารนั้นแท้จริงแล้วคือแม่ของเธอนั่นเอง เธอโกรธจนเข้าจู่โจมคนทั้งสอง แต่ทั้งสองคนก็ไม่กล้าตอบโต้เนื่องจากเธอยังเด็กนั่นเอง แต่สุดท้ายเธอก็ระเบิดพลังและเรียกอสูรไตตัน เทพยักษ์ธาตุดินผู้ที่สามารถเรียกแผ่นดินไหว แยกปฐพีได้ เซซิล จึงได้เข้าใจว่าที่แท้เค้าถูกกษัตรย์บารอยหลอกใช้ให้น้ำแหวนมาที่หมู่บ้านนี้เพื่อที่จะทำลายล้างเผ่าพันธุ์นักเรียกอสูรนั่นเอง ดังนั้น ริเดียจึงเป็นนักเรียกอสูรคนสุดท้ายของโลกก็ว่าได้ พลังของไตตันนั่นรุนแรงมาก จนทำให้ทุกอย่างโกลาหล จนเค้าหมดสติไป เมื่อได้สติคืนมาเค้าก็พบเพียงริเดียนอนหมดแรงไม่ได้สติอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง เค้าจึงพาริเดียไปยังหมู่บ้านที่ใกล้ที่สุด เป็นหมู่บ้านที่อยู่ที่โอเอซิสกลางทะเลทราย เมื่อริเดียตื่นขึ้นมาเค้าได้พยายามอธิบายเรื่องราวทั้งหมด และขอโทษในสิ่งที่เค้าทำลงไปถึงริเดียจะยังไม่ได้ ให้อภัยเค้าแต่ก็ร่วมเดินทางไปด้วยกัน เค้าได้ข่าวจากภายในหมู่บ้านว่ามีหญิงแปลกหน้าเดินทางมายังเมืองแห่งนี้ และป่วยไม่สบายเนื่องจากพิษไข้ทะเลทราย เมื่อเค้าไปสำรวจตามข่าวก็ปรากฎว่าคนๆ นั้นคือ โรซ่านั่นเอง เธอกังวลใจที่เซซิลถูกปลดและสงสัยว่ากษัตริย์บารอนมีอะไรผิดปกติ จึงตามเซซิลออกมา ผู้เฒ่าที่เป็นคนรักษาอาการของโรซ่าบอกว่า สิ่งเดียวที่จะช่วยเยียวยาพิษไข้ได้ คือ พิษของแอ้นท์ไลอ้อน ซึ่งอาศัยอยู่ทางตอนเหนือของทะเลทราย ซึ่งจะต้องเดินทางผ่านถ้ำ ที่มีมอนสเตอร์ที่น่ากลัวเฝ้าอยู่ และผ่านอาณาจักรดัมแคน ไปทางตะวันออก จะพบถ้ำที่เป็นรังของแอ้นท์ไลอ้อน เซซิลและริเดียจึงออกเดินทางทันที ระหว่างทางในถ้ำ เค้าทั้งสองได้พบกับจอมเวทย์ชรานาม เทอร่า ซึ่งเค้าต้องการไปตามหาลูกสาวของเค้าที่อาณาจักร ดัมแคน เช่นกัน จึงได้ขอร่วมทางไปกับทั้งสองคน เพราะเค้าเองไม่มีกำลังพอที่จะฝ่าด่านมอนสเตอร์ที่เฝ้าทางออกของถ้ำนี้ไปได้ เมื่อถึงปากทางออกของถ้ำมอนสเตอร์ร้ายก็ปรากฎตัวขึ้น มันคือหลาหมึกยักษ์ ราคาหม้อน้ำรถยนต์นั่นเอง ทั้งสามสามารถเอาชนะมอนสเตอร์ ตัวนี้ได้อย่างง่ายดาย เมื่อออกมาจากถ้ำทั้งสามก็เห็นวิวของปราสาทดัมแคน แต่ทว่าก่อนที่ทั้งสามจะได้เข้าไปในปราสาท ก็ปรากฎฝูงกองเรือเหาะเรดวิง ซึ่งนำโดยกอลเบซ ที่ได้ถูกแต่งตั้งเป็นหัวหน้ากองกำลังเรดวิงแทนเซซิล หลังจากที่เค้าถูกเนรเทศออกจากอาณาจักร ฝูงบินเรดวิงได้เข้าจู่โจมปราสาทดัมแคนทันที ทำให้ปราสาทดัมแคน พังทลายลงอย่างรวดเร็ว เทอร่าตกใจมากรีบวิ่งเข้าไปในปราสาทเพื่อตามหาลูกสาวของตน แต่ก็ไม่ทันการเสียแล้ว เทอร่าพบแอนนาในสภาพที่อ่อนระโหยโรยแรง และหายใจรวยรินเหลือเกิน แอนนาดีใจมาที่ได้พบเทอร่าก่อนตาย เพื่อที่จะขอโทษในสิ่งที่เธอได้ทำลงไป และเอ็ดเวิร์ดก็ได้ปรากฎตัวขึ้น แอนนาบอกความจริงว่าแท้จิงแล้วเอ็ดเวิร์ดคือเจ้าชายแห่งอาณาจักรดัมแคน แต่ ณ เวลานั้นเทอร่าไม่สนใจสิ่งใดแล้วด้วยความเสียใจทำให้เทอร่าพุ้งเข้าโจมตีเอ็ดเวิร์ดทันที แต่แอนนาก็ได้ใช้กำลังเฮือกสุดท้ายห้ามไว้ และขอร้องให้เทอร่า ยกโทษให้พวกเธอทั้งสองคนด้วย เทอร่าจำต้องพยายามกลั้นใจไว้เพราะเป็นคำขอร้องก่อนตายของลูกสาวสุดที่รัก และเทอร่าก็จากไปพร้อมความเคียดแค้นต่อกอลเบซ ติดตามต่อตอนต่อไป...

หม้อน้ำ